Psalmów 105
1 Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
[Vergl. 1. Chron. 16,8-22] N Preiset [O. Danket] Jehova, rufet an seinen Namen, machet kund unter den Völkern seine Taten!
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
Singet ihm, singet ihm Psalmen; sinnet über alle [O. redet von allen] seine Wunderwerke!
3 Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
Rühmet euch seines heiligen Namens! es freue sich das Herz derer, die Jehova suchen!
4 Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
Trachtet nach Jehova und seiner Stärke, suchet sein Angesicht beständig!
5 Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
Gedenket seiner Wunderwerke, die er getan hat, seiner Wunderzeichen und der Gerichte [O. Urteile, Rechte] seines Mundes!
6 [Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
Du Same Abrahams, seines Knechtes, [O. sein Knecht] ihr Söhne Jakobs, seine Auserwählten!
7 On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
Er, Jehova, ist unser Gott; seine Gerichte sind auf der ganzen Erde.
8 Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
Er gedenkt ewiglich seines Bundes, des Wortes, das er geboten hat auf tausend Geschlechter hin,
9 [O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
Den er gemacht hat mit Abraham, und seines Eides, den er Isaak geschworen hat. [W. seines Eides an Isaak]
10 Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
Und er stellte ihn Jakob zur Satzung, Israel zum ewigen Bunde,
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
Indem er sprach: Dir will ich das Land Kanaan geben als Schnur eures Erbteils;
12 Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
Als sie ein zählbares Häuflein [Eig. eine zählbare Mannschaft] waren, gar wenige und Fremdlinge darin;
13 I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
Und als sie wanderten von Nation zu Nation, von einem Reiche zu einem anderen Volke.
14 Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
Er ließ keinem Menschen zu, sie zu bedrücken, und ihretwegen strafte er Könige:
15 Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
"Tastet meine Gesalbten nicht an, und meinen Propheten tut nichts Übles!"
16 Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
Und er rief eine Hungersnot über das Land herbei; jede Stütze des Brotes zerbrach er.
17 Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
Er sandte einen Mann vor ihnen her, Joseph wurde zum Knechte verkauft.
18 Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
Man preßte seine Füße in den Stock, [Eig. in das Fußeisen] er [W. seine Seele] kam in das Eisen.
19 Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
Bis zur Zeit, da sein Wort eintraf; das Wort Jehovas läuterte ihn. [O. ihn geläutert hatte]
20 Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
Der König sandte hin und ließ ihn los, der Herrscher über Völker, und befreite ihn;
21 Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
Er setzte ihn zum Herrn über sein Haus, und zum Herrscher über all sein Besitztum,
22 Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
Um seine Fürsten zu fesseln nach seiner Lust, und daß er seine Ältesten Weisheit lehre.
23 Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
Und Israel kam nach Ägypten, und Jakob hielt sich auf im Lande Hams.
24 Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
Und er machte sein Volk sehr fruchtbar, und machte es stärker [O. zahlreicher] als seine Bedränger.
25 Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
Er wandelte ihr Herz, sein Volk zu hassen, Arglist zu üben an seinen Knechten.
26 Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er auserwählt hatte.
27 Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
Sie taten unter ihnen seine Zeichen, und Wunder im Lande Hams.
28 Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
Er sandte Finsternis und machte finster; und sie waren nicht widerspenstig gegen seine Worte.
29 Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
Er verwandelte ihre Wasser in Blut, und ließ sterben ihre Fische.
30 Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
Es wimmelte ihr Land von Fröschen, in den Gemächern ihrer Könige.
31 Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
Er sprach, und es kamen Hundsfliegen, Stechmücken in alle ihre Grenzen.
32 Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
Er gab ihnen Hagel als Regen, flammendes Feuer in ihrem Lande;
33 Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
Und er schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume, und zerbrach die Bäume ihres Landes. [Eig. ihrer Grenzen]
34 Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
Er sprach, und es kamen Heuschrecken und Grillen [Eig. Abfresser; eine Heuschreckenart] ohne Zahl;
35 I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
Und sie fraßen alles Kraut in ihrem Lande und fraßen die Frucht ihres Bodens.
36 Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
Und er schlug alle Erstgeburt in ihrem Lande, die Erstlinge all ihrer Kraft.
37 Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
Und er führte sie heraus mit Silber und Gold, und kein Strauchelnder war in seinen Stämmen.
38 Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
Froh war Ägypten, daß [O. als] sie auszogen; denn ihr Schrecken war auf sie gefallen.
39 Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
Er breitete eine Wolke aus zur Decke, und ein Feuer, die Nacht zu erleuchten.
40 Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
Sie forderten, und er ließ Wachteln kommen; und mit Himmelsbrot sättigte er sie.
41 Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
Er öffnete den Felsen, und es flossen Wasser heraus; sie liefen in den dürren Örtern wie ein Strom.
42 Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
Denn er gedachte seines heiligen Wortes, Abrahams, seines Knechtes;
43 Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
Und er führte sein Volk heraus mit Freuden, mit Jubel seine Auserwählten.
44 I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
Und er gab ihnen die Länder der Nationen, und die Mühe [d. h. das mühsam Errungene] der Völkerschaften nahmen sie in Besitz;
45 Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
Damit sie seine Satzungen beobachteten und seine Gesetze bewahrten. Lobet Jehova! [Hallelujah!]
