< Psalmów 105 >
1 Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
Mida akpe na Yehowa, miyɔ eƒe ŋkɔ, eye miɖe gbeƒã nu siwo wòwɔ la le dukɔwo dome.
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
Midzi ha nɛ, midzi kafukafuha nɛ, miɖe gbeƒã eƒe nukunuwɔwɔwo.
3 Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
Miƒo adegbe le eƒe ŋkɔ kɔkɔe la ŋu, mina ame siwo dia Yehowa la ƒe dzi natso aseye.
4 Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
Midi Yehowa, mibia eƒe ŋusẽ, midi eƒe ŋkume ɖaa.
5 Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
Miɖo ŋku nukunu siwo wòwɔ, eƒe dzesiwo kple eƒe ʋɔnudɔdrɔ̃wo dzi.
6 [Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
O! Eƒe dɔla Abraham ƒe dzidzimeviwo. O! Yakob ƒe viwo, ame siwo wòtia.
7 On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
Eyae nye Yehowa, míaƒe Mawu la, eƒe ʋɔnudɔdrɔ̃ xɔ anyigba la katã dzi la me.
8 Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
Eɖoa ŋku eƒe nubabla kple se siwo wòde na dzidzime akpewo la dzi ɖaa,
9 [O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
eyae nye nu si wòbla kple Abraham kple atam si wòka na Isak.
10 Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
Eɖo kpe edzi na Yakob abe sedede ene, eye na Israel abe nubabla mavɔ ene be,
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
“Wòe matsɔ Kanaanyigba la na, abe wò domenyinu ene.”
12 Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
Ke esi wonye ame ʋɛ aɖewo ko, womesɔ gbɔ o, eye wonye amedzrowo le anyigba dzi la,
13 I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
wotsa tso dukɔ me yi dukɔ me, tso fiaɖuƒe ɖeka me yi bubu me.
14 Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
Meɖe mɔ be ame aɖeke nate wo ɖe anyi o, le wo ta, wòka mo na fiawo be,
15 Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
“Migaka asi nye amesiaminawo ŋu o, eye migawɔ nu vevi nye nyagblɔɖilawo o.”
16 Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
Ena dɔ to ɖe anyigba la dzi, eye wògblẽ woƒe nuɖuɖukpɔtsoƒewo katã,
17 Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
ke edɔ ŋutsu aɖe si woyɔna be Yosef, ame si wodzra abe kluvi ene la ɖe wo ŋgɔ.
18 Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
Wode kunyowu afɔ nɛ, wode abi eŋu, eye wotsɔ gakɔsɔkɔsɔ de kɔ nɛ,
19 Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
va se ɖe esime nya si wògblɔ ɖi la va eme, eye va se ɖe esime Yehowa ƒe nya naɖo kpe edzi, be nya si wògblɔ la nye nyateƒe.
20 Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
Fia la dɔ ame woyi ɖaɖee le game, eye dukɔ la dziɖula na ablɔɖee.
21 Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
Etsɔe ɖo amegãe ɖe eƒe aƒe nu, eye wònye eƒe nunɔamesiwo katã dzikpɔla,
22 Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
be wòade dɔ asi na eƒe dɔnunɔlawo ale si dze eŋu, eye wòafia nunya eƒe dumegãwo.
23 Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
Ale Israel ge ɖe Egiptenyigba dzi, eye Yakob nɔ Hamnyigba dzi abe amedzro ene.
24 Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
Yehowa na eƒe dukɔ la dzi ɖe edzi, eye wòna wosɔ gbɔ fũu akpa na woƒe futɔwo,
25 Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
ame siwo ƒe dzi wòtrɔ be woalé fu eƒe dukɔ la, eye woaɖo nugbe ɖe eƒe dɔlawo ŋu.
26 Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
Edɔ Mose, eƒe dɔla kple Aron, eƒe ame tiatia ɖa.
27 Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
Wowɔ eƒe dzesi gãwo le wo dome kple eƒe nukunuwo le Hamnyigba dzi.
28 Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
Eɖo viviti ɖa, eye anyigba la dzi do blukɔ elabena ɖe wometsi tsitre ɖe eƒe nyawo ŋu oa?
29 Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
Ena woƒe tsiwo trɔ zu ʋu, eye to esia me woƒe tɔmelãwo ku.
30 Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
Ena woƒe anyigba la dzi yɔ fũu kple akpɔkplɔwo, esiwo ge ɖe woƒe dumegãwo ƒe xɔgãwo me ke.
31 Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
Eƒo nu, eye tagbatsutsu kple togbato ƒe ha gã aɖe va xɔ woƒe dukɔ la katã me.
32 Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
Etrɔ woƒe tsidzadza wòzu kpetsi, eye dzikedzo kpe ɖe eŋuti le woƒe anyigba blibo la dzi.
33 Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
Eƒo woƒe wainkawo kple gbotiwo ƒu anyi, eye wòmu ati siwo le woƒe dukɔ me la ƒu anyi.
34 Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
Eƒo nu, eye ʋetsuviwo va ƒo ɖi, nenema kee nye abɔ gbogbo aɖewo hã;
35 I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
woɖu numiemie mumu ɖe sia ɖe le woƒe anyigba la dzi, eye woɖu nuku ɖe sia ɖe si le bo dzi hã.
36 Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
Emegbe la, eƒo ŋgɔgbevi siwo katã le woƒe anyigba dzi la ƒu anyi, esiwo nye woƒe ŋutsunyenye ƒe kutsetse gbãtɔwo.
37 Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
Ke ekplɔ Israel do goe, wodo agba kple klosalo kple sika, eye ame beli aɖeke menɔ woƒe toawo dome o.
38 Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
Egipte kpɔ dzidzɔ esi wodo go dzo, elabena Israel ƒe ŋɔdzi lé wo.
39 Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
Ekeke lilikpo ɖe wo dzi abe avɔ ene, eye wòna dzo wo be wòanye akaɖi na wo le zã me.
40 Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
Wobiae, eye wòna tegliwo woɖu, eye wòtsɔ dziƒobolo ɖi ƒo na woe.
41 Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
Eʋu agakpe la, tsi do na wo bababa, eye wòsi to gbegbe la abe tɔsisi ene.
42 Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
Elabena eɖo ŋku eƒe ŋugbe kɔkɔe si wòdo na eƒe dɔla Abraham la dzi.
43 Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
Ekplɔ eƒe dukɔ la do goe kple aseyetsotso, eƒe ame tiatiawo kple dzidzɔɣli.
44 I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
Etsɔ dukɔwo ƒe anyigbawo na wo, eye nu si ame bubuwo ku kutri kpɔ la va zu domenyinu na wo.
45 Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
Ale be woalé eƒe ɖoɖowo me ɖe asi, eye woawɔ eƒe sewo dzi. Mikafu Yehowa.