Psalmów 105
1 Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
3 Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
4 Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
5 Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
6 [Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
7 On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
8 Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
9 [O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
10 Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
12 Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
13 I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
14 Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
15 Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
16 Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
17 Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
18 Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
19 Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
20 Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
21 Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
22 Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
23 Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
24 Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
25 Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
26 Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
27 Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
28 Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
29 Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
30 Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
31 Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
32 Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
33 Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
34 Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
35 I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
36 Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
37 Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
38 Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
39 Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
40 Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
41 Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
42 Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
43 Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
44 I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
45 Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
