Psalmów 104
1 Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
Bemdize, ó alma minha, ao Senhor: Senhor Deus meu, tu és magnificentissimo, estás vestido de gloria e de magestade.
2 Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
Elle se cobre de luz como de um vestido, estende os céus como uma cortina.
3 Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
Põe nas aguas as vigas das suas camaras; faz das nuvens o seu carro, anda sobre as azas do vento.
4 Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
Faz dos seus anjos espiritos, dos seus ministros um fogo abrazador.
5 Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
Lançou os fundamentos da terra, para que não vacille em tempo algum.
6 Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
Tu a cobres com o abysmo, como com um vestido: as aguas estavam sobre os montes.
7 Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
Á tua reprehensão fugiram: á voz do teu trovão se apressaram.
8 Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
Sobem aos montes, descem aos valles, até ao logar que para ellas fundaste.
9 Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
Termo lhes pozeste, que não ultrapassarão, para que não tornem mais a cobrir a terra.
10 Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
Tu, que fazes sair as fontes nos valles, as quaes correm entre os montes.
11 I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
Dão de beber a todo o animal do campo; os jumentos montezes matam a sua sêde.
12 Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
Junto d'ellas as aves do céu terão a sua habitação, cantando entre os ramos.
13 Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
Elle rega os montes desde as suas camaras: a terra se farta do fructo das suas obras.
14 Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
Faz crescer a herva para as bestas, e a verdura para o serviço do homem, para fazer sair da terra o pão,
15 I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
E o vinho que alegra o coração do homem, e o azeite que faz reluzir o seu rosto, e o pão que fortalece o coração do homem.
16 Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
As arvores do Senhor fartam-se de seiva, os cedros do Libano que elle plantou,
17 Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
Onde as aves se aninham: emquanto á cegonha, a sua casa é nas faias.
18 Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
Os altos montes são um refugio para as cabras montezes, e as rochas para os coelhos.
19 Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
Designou a lua para as estações: o sol conhece o seu occaso.
20 Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Ordenas a escuridão, e faz-se noite, na qual saem todos os animaes da selva.
21 Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
Os leõesinhos bramam pela preza, e de Deus buscam o seu sustento.
22 Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
Nasce o sol e logo se acolhem, e se deitam nos seus covis.
23 [Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
Então sae o homem á sua obra e ao seu trabalho, até á tarde.
24 O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
Ó Senhor, quão variadas são as tuas obras! todas as coisas fizeste com sabedoria; cheia está a terra das tuas riquezas.
25 Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
Assim é este mar grande e muito espaçoso, onde ha reptis sem numero, animaes pequenos e grandes.
26 Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
Ali andam os navios; e o leviathan que formaste para n'elle folgar.
27 Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
Todos esperam de ti, que lhes dês o seu sustento em tempo opportuno.
28 [Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
Dando-lh'o tu, elles o recolhem; abres a tua mão, e se enchem de bens.
29 [Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
Escondes o teu rosto, e ficam perturbados: se lhes tiras o folego, morrem, e voltam para o seu pó.
30 [Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
Envias o teu Espirito, e são creados, e assim renovas a face da terra.
31 Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
A gloria do Senhor durará para sempre: o Senhor se alegrará nas suas obras.
32 Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
Olhando elle para a terra, ella treme; tocando nos montes, logo fumegam.
33 Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
Cantarei ao Senhor emquanto eu viver; cantarei louvores ao meu Deus, emquanto eu tiver existencia.
34 Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
A minha meditação ácerca d'elle será suave: eu me alegrarei no Senhor.
35 Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
Desçam da terra os peccadores, e os impios não sejam mais. Bemdize, ó alma minha, ao Senhor. Louvae ao Senhor.
