Psalmów 104
1 Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
Min sjel, lov Herren! Herre min Gud, du er såre stor, høihet og herlighet har du iklædd dig.
2 Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
Han hyller sig i lys som i et klædebon, han spenner himmelen ut som et telt,
3 Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
han som tømrer i vannene sine høie saler, han som gjør skyene til sin vogn, som farer frem på vindens vinger.
4 Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
Han gjør vinder til sine engler, luende ild til sine tjenere.
5 Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
Han grunnfestet jorden på dens støtter, den skal ikke rokkes i all evighet.
6 Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
Du hadde dekket den med dype vann som med et klædebon; vannene stod over fjellene.
7 Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
For din trusel flydde de, for din tordens røst for de hastig bort.
8 Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
De steg op til fjellene, fór ned i dalene, til det sted du hadde grunnfestet for dem.
9 Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
En grense satte du, som de ikke skal overskride; de skal ikke vende tilbake for å dekke jorden.
10 Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
Han lar kilder springe frem i dalene; mellem fjellene går de.
11 I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
De gir alle markens dyr å drikke; villeslene slukker sin tørst.
12 Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
Over dem bor himmelens fugler; mellem grenene lar de høre sin røst.
13 Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
Han vanner fjellene fra sine høie saler; av dine gjerningers frukt mettes jorden.
14 Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
Han lar gress gro for feet og urter til menneskets tjeneste, til å få brød frem av jorden.
15 I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
Og vin gleder menneskets hjerte, så den gjør åsynet mer skinnende enn olje, og brød styrker menneskets hjerte.
16 Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
Herrens trær mettes, Libanons sedrer som han har plantet,
17 Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
der hvor fuglene bygger rede, storken som har sin bolig i cypressene.
18 Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
De høie fjell er for stengjetene, klippene er tilflukt for fjellgrevlingene.
19 Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
Han gjorde månen til å fastsette tidene; solen kjenner sin nedgangstid.
20 Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Du gjør mørke, og det blir natt; i den rører sig alle dyrene i skogen.
21 Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
De unge løver brøler efter rov, for å kreve sin føde av Gud.
22 Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
Solen går op, de trekker sig tilbake og legger sig i sine boliger.
23 [Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
Mennesket går ut til sin gjerning og til sitt arbeid inntil aftenen.
24 O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
Hvor mange dine gjerninger er, Herre! Du gjorde dem alle viselig; jorden er full av det du har skapt.
25 Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
Der er havet, stort og vidtstrakt; der er en vrimmel uten tall, der er dyr, både små og store.
26 Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
Der går skibene, Leviatan, som du skapte til å leke sig der.
27 Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
Alle venter de på dig, at du skal gi dem deres føde i sin tid.
28 [Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
Du gir dem, de sanker; du oplater din hånd, de mettes med godt.
29 [Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
Du skjuler ditt åsyn, de forferdes; du drar deres livsånde tilbake, de dør og vender tilbake til sitt støv.
30 [Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
Du sender din Ånd ut, de skapes, og du gjør jordens skikkelse ny igjen.
31 Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
Herrens ære være til evig tid! Herren glede sig i sine gjerninger!
32 Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
Han som ser til jorden, og den bever, som rører ved fjellene, og de ryker.
33 Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
Jeg vil lovsynge Herren så lenge jeg lever; jeg vil synge for min Gud så lenge jeg er til.
34 Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
Måtte min tale tekkes ham! Jeg vil glede mig i Herren!
35 Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
Men måtte syndere utryddes av jorden, og ugudelige ikke mere finnes! Min sjel, lov Herren! Halleluja!
