Psalmów 104
1 Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
Áldjad én lelkem az Urat! Uram én Istenem, nagy vagy te igen, ékességet és fenséget öltöztél magadra!
2 Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
A ki körülvette magát világossággal, mint egy öltözettel, és kiterjesztette az egeket, mint egy kárpitot;
3 Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
A ki vizeken építi fel az ő palotáját, a felhőket rendeli az ő szekerévé, jár a szeleknek szárnyain;
4 Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
A ki a szeleket teszi követeivé, a lángoló tüzet szolgáivá.
5 Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
Ő fundálta a földet az ő oszlopain, nem mozdul az meg soha örökké.
6 Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
Vízáradattal, mint egy ruhával borítottad be azt, a hegyek felett is vizek állottak vala.
7 Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
Egy kiáltásodtól eloszlának, és mennydörgésednek szavától szétriadának.
8 Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
Hegyek emelkedének fel és völgyek szállának alá arra a helyre, a melyet fundáltál nékik.
9 Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
Határt vetettél, a melyet át nem hágnak, nem térnek vissza a földnek elborítására.
10 Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
A ki elbocsátja a forrásokat a völgyekbe, hogy folydogáljanak a hegyek között;
11 I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
Megitassák a mezőnek minden állatát; a vadszamarak is megoltsák szomjúságukat.
12 Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
Mellettök lakoznak az égnek madarai, az ágak közül hangicsálnak.
13 Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
A ki megöntözi a hegyeket az ő palotájából; a te munkáidnak gyümölcséből megelégíttetik a föld.
14 Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
A ki füvet sarjaszt a barmoknak és növényeket az embereknek hasznára, hogy eledelt vegyenek a földből,
15 I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
És bort, a mely megvidámítja a halandónak szívét, fényesebbé teszi az orczát az olajnál; és kenyeret, a mely megerősíti a halandónak szívét.
16 Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
Megelégíttetnek az Úrnak fái, a Libánonnak czédrusai, a melyeket plántált;
17 Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
A melyeken madarak fészkelnek: az eszterág, a melynek a cziprusok a háza.
18 Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
A magas hegyek a vadkecskéknek, a sziklák hörcsögöknek menedéke.
19 Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
Teremtett holdat ünnepeknek mutatására; a napot, a mely lenyugovását tudja.
20 Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Szerzett setétséget, hogy éjszaka legyen, a melyben szétjárjanak a mezőnek összes vadai;
21 Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
Az oroszlánkölykök, a melyek ordítanak a prédáért, sürgetvén Istentől eledelöket.
22 Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
Ha felkél a nap, elrejtőznek és hajlékaikban heverésznek;
23 [Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
Az ember munkájára megy ki, és az ő dolgára mind estvéig.
24 O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
Mily számtalanok a te műveid, Uram! Mindazokat bölcsen alkottad meg, és betelt a föld a te gazdagságoddal.
25 Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
Ez a nagy és széles tenger! Itt vannak benne a megszámlálhatatlan csúszók; apró állatok nagyokkal együtt.
26 Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
Amott gályák járnak s czethal, a melyet azért formáltál, hogy játszadozzék benne.
27 Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
Mindazok te reád néznek, hogy megadjad eledelüket alkalmas időben.
28 [Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
Adsz nékik és ők takarnak; megnyitod kezedet, és megtelnek a te jóvoltoddal.
29 [Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
Elfordítod orczádat, megháborodnak; elveszed a lelköket, kimulnak és porrá lesznek újra.
30 [Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
Kibocsátod a te lelkedet, megújulnak, és újjá teszed a földnek színét.
31 Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
Legyen az Úrnak dicsőség örökké; örvendezzen az Úr az ő teremtményeiben;
32 Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
A ki, ha rátekint e földre, megrendül az; megilleti a hegyeket, és füstölögnek azok.
33 Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
Éneklek az Úrnak egész életemben; zengedezek az én Istenemnek, a míg vagyok!
34 Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
Legyen kedves néki az én rebegésem; örvendezem én az Úrban;
35 Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
Veszszenek el a bűnösök a földről, és a hitetlenek ne legyenek többé! Áldjad én lelkem az Urat; dicsérjétek az Urat!
