Psalmów 104
1 Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
Preise Jehova, meine Seele! Jehova, mein Gott, du bist sehr groß, mit Majestät und Pracht bist du bekleidet;
2 Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
Du, der in Licht sich hüllt wie in ein Gewand, der die Himmel ausspannt gleich einer Zeltdecke;
3 Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
der seine Obergemächer bälkt in den Wassern, der Wolken macht zu seinem Gefährt, der da einherzieht auf den Fittichen des Windes;
4 Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
der seine Engel zu Winden macht, seine Diener zu flammendem Feuer.
5 Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
Er hat die Erde gegründet auf ihre Grundfesten; sie wird nicht wanken immer und ewiglich.
6 Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
Mit der Tiefe hattest du sie bedeckt wie mit einem Gewande; die Wasser standen über den Bergen.
7 Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
Vor deinem Schelten flohen sie, vor der Stimme deines Donners eilten sie hinweg-
8 Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
die Berge erhoben sich, es senkten sich die Täler an den Ort, den du ihnen festgesetzt.
9 Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
Du hast ihnen eine Grenze gesetzt, die sie nicht überschreiten werden; sie werden nicht zurückkehren, die Erde zu bedecken.
10 Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
Du, der Quellen entsendet in die Täler; zwischen den Bergen fließen sie dahin;
11 I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
sie tränken alle Tiere des Feldes, die Wildesel stillen ihren Durst;
12 Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
An denselben wohnen die Vögel des Himmels, zwischen den Zweigen hervor lassen sie ihre Stimme erschallen.
13 Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
Du, der die Berge tränkt aus seinen Obergemächern; von der Frucht deiner Werke wird die Erde gesättigt.
14 Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
Der Gras hervorsprossen läßt für das Vieh, und Kraut zum Dienste der Menschen: um Brot hervorzubringen aus der Erde.
15 I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
und damit Wein des Menschen Herz erfreue; um das Angesicht glänzen zu machen von Öl, und damit Brot des Menschen Herz stärke.
16 Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
Es werden gesättigt die Bäume Jehovas, die Zedern des Libanon, die er gepflanzt hat,
17 Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
woselbst die Vögel nisten; der Storch, Zypressen sind sein Haus.
18 Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
Die hohen Berge sind für die Steinböcke, die Felsen eine Zuflucht für die Klippendächse.
19 Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
Er hat den Mond gemacht für die bestimmten Zeiten; die Sonne weiß ihren Untergang.
20 Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Du machst Finsternis, und es wird Nacht; in ihr regen sich alle Tiere des Waldes;
21 Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
die jungen Löwen brüllen nach Raub und fordern von Gott ihre Speise.
22 Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
Die Sonne geht auf: sie ziehen sich zurück und lagern sich in ihre Höhlen.
23 [Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
Der Mensch geht aus an sein Werk und an seine Arbeit, bis zum Abend.
24 O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
Wie viele sind deiner Werke, Jehova! Du hast sie alle mit Weisheit gemacht, voll ist die Erde deiner Reichtümer.
25 Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
Dieses Meer, groß und ausgedehnt nach allen Seiten hin: daselbst wimmelt's, ohne Zahl, von Tieren klein und groß.
26 Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
Daselbst ziehen Schiffe einher, der Leviathan, den du gebildet hast, um sich darin zu tummeln.
27 Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
Sie alle warten auf dich, daß du ihnen ihre Speise gebest zu seiner Zeit.
28 [Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
Du gibst ihnen: sie sammeln ein; du tust deine Hand auf: sie werden gesättigt mit Gutem.
29 [Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
Du verbirgst dein Angesicht: sie erschrecken; du nimmst ihren Odem hinweg: sie hauchen aus und kehren zurück zu ihrem Staube.
30 [Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
Du sendest deinen Odem aus: sie werden erschaffen, und du erneuerst die Fläche des Erdbodens.
31 Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
Jehovas Herrlichkeit wird ewig sein, Jehova wird sich freuen seiner Werke;
32 Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
der die Erde anschaut, und sie bebt; er rührt die Berge an, und sie rauchen.
33 Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
Singen will ich Jehova mein Leben lang, will meinem Gott Psalmen singen, solange ich bin.
34 Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
Möge ihm angenehm sein mein Sinnen! Ich, ich werde mich in Jehova erfreuen.
35 Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
Die Sünder werden schwinden von der Erde, und die Gesetzlosen nicht mehr sein. Preise Jehova, meine Seele! Lobet Jehova!
