Psalmów 104
1 Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
Mon âme, bénis l'Éternel! Éternel, mon Dieu, tu es très grand, tu es revêtu de splendeur et de majesté!
2 Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
Il s'enveloppe de lumière comme d'un vêtement, Il déploie les Cieux comme une tenture;
3 Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
Il élève sur les eaux le haut de sa demeure, Il fait des nuées son char, Il s'avance sur les ailes du vent.
4 Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
Il fait des vents ses messagers, et ses ministres, du feu enflammé.
5 Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
Il assit la terre sur ses bases, elle est inébranlable pour toujours, pour jamais.
6 Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
Tu l'avais couverte de l'abîme comme d'un manteau, les eaux se tenaient sur les montagnes;
7 Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
à ta menace elles ont fui, à la voix de ton tonnerre elles ont reculé:
8 Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
les montagnes montèrent, les vallées descendirent à la place que tu leur assignas.
9 Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
Tu posas des limites qu'elles ne franchiraient plus, afin qu'elles ne vinssent plus recouvrir la terre.
10 Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
Tu fais jaillir des sources pour former les ruisseaux; ils s'écoulent entre les montagnes;
11 I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
ils abreuvent toutes les bêtes des champs, les onagres y étanchent leur soif.
12 Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
Sur leurs bords séjournent les oiseaux du ciel, entre les rameaux ils font entendre leur voix.
13 Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
Du haut de sa demeure Il arrose les montagnes, et la terre se rassasie du fruit de tes œuvres.
14 Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
Il fait croître l'herbe pour les quadrupèdes, et les plantes pour le service de l'homme, tirant ainsi le pain du sein de la terre;
15 I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
et le vin qui réjouit le cœur de l'homme, et, plus que l'huile, fait resplendir son visage; et le pain qui fortifie le cœur de l'homme.
16 Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
Les arbres de l'Éternel sont rassasiés, les cèdres du Liban qu'il a plantés,
17 Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
où viennent nicher les oiseaux, la cigogne, qui habite les pins.
18 Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
Les hautes montagnes sont pour les bouquetins, et les rochers sont l'asile des gerboises.
19 Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
Il créa la lune pour marquer les temps; le soleil connaît son couchant.
20 Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Tu fais l'obscurité, et il est nuit: alors toutes les bêtes des forêts sont en mouvement;
21 Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
les jeunes lions rugissent après la proie, et demandent à Dieu leur pâture.
22 Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
Le soleil se lève: ils se retirent, et vont reposer dans leurs tanières.
23 [Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
L'homme se rend à son travail, et à son labour jusques au soir.
24 O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
Que tes œuvres sont nombreuses, ô Éternel! Tu les as toutes faites avec sagesse; la terre est pleine de tes richesses.
25 Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
Dans cette mer grande et vaste fourmillent sans nombre des animaux petits et grands.
26 Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
Là circulent les navires, le Léviathan que tu formas pour s'y jouer.
27 Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
Tous ils s'attendent à toi, pour que tu leur donnes la nourriture en son temps.
28 [Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
Tu leur donnes, ils recueillent; tu ouvres ta main, ils se rassasient de biens.
29 [Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
Tu caches ta face, ils sont éperdus; tu leur retires le souffle, ils expirent et rentrent dans leur poudre.
30 [Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
Tu émets ton souffle, ils sont créés, et tu renouvelles la face de la terre.
31 Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
La gloire de l'Éternel demeure à jamais; l'Éternel se réjouit de ses œuvres.
32 Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
Il regarde la terre, et elle tremble; Il touche les montagnes, et elles sont fumantes.
33 Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
Je veux chanter l'Etemel, tant que je vivrai, célébrer mon Dieu, tant que je serai.
34 Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
Que mes chants lui soient agréables! Je fais mes délices de l'Éternel.
35 Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
Que les pécheurs disparaissent de la terre, et que les impies cessent d'être! Mon âme, bénis l'Éternel! Alléluia!
