Psalmów 104
1 Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
Min sjæl, lov HERREN! HERRE min Gud, du er saare stor! Du er klædt i Højhed og Herlighed,
2 Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
hyllet i Lys som en Kappe! Himlen spænder du ud som et Telt;
3 Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
du hvælver din Højsal i Vandene, gør Skyerne til din Vogn, farer frem paa Vindens Vinger;
4 Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
Vindene gør du til Sendebud, Ildsluer til dine Tjenere!
5 Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
Du fæsted Jorden paa dens Grundvolde, aldrig i Evighed rokkes den;
6 Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
Verdensdybet hylled den til som en Klædning, Vandene stod over Bjerge.
7 Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
For din Trusel flyede de, skræmtes bort ved din Tordenrøst,
8 Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
for op ad Bjerge og ned i Dale til det Sted, du havde beredt dem;
9 Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
du satte en Grænse, de ej kommer over, saa de ikke igen skal tilhylle Jorden.
10 Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
Kilder lod du rinde i Dale, hen mellem Bjerge flød de;
11 I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
de læsker al Markens Vildt, Vildæsler slukker deres Tørst;
12 Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
over dem bygger Himlens Fugle, mellem Grenene lyder deres Kvidder.
13 Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
Fra din Højsal vander du Bjergene, Jorden mættes fra dine Skyer;
14 Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
du lader Græs gro frem til Kvæget og Urter til Menneskets Tjeneste, saa du frembringer Brød af Jorden
15 I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
og Vin, der glæder Menneskets Hjerte, og lader Ansigtet glinse af Olie, og Brødet skal styrke Menneskets Hjerte.
16 Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
HERRENS Træer bliver mætte, Libanons Cedre, som han har plantet,
17 Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
hvor Fuglene bygger sig Rede; i Cypresser har Storken sin Bolig.
18 Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
Højfjeldet er for Stenbukken, Klipperne Grævlingens Tilflugt.
19 Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
Du skabte Maanen for Festernes Skyld, Solen kender sin Nedgangs Tid;
20 Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
du sender Mørke, Natten kommer, da rører sig alle Skovens Dyr;
21 Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
de unge Løver brøler efter Rov, de kræver deres Føde af Gud.
22 Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
De sniger sig bort, naar Sol staar op, og lægger sig i deres Huler;
23 [Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
Mennesket gaar til sit Dagværk, ud til sin Gerning, til Kvæld falder paa.
24 O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
Hvor mange er dine Gerninger, HERRE, du gjorde dem alle med Visdom; Jorden er fuld af, hvad du har skabt!
25 Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
Der er Havet, stort og vidt, der vrimler det uden Tal af Dyr, baade smaa og store;
26 Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
Skibene farer der, Livjatan, som du danned til Leg deri.
27 Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
De bier alle paa dig, at du skal give dem Føde i Tide;
28 [Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
du giver dem den, og de sanker, du aabner din Haand, og de mættes med godt.
29 [Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
Du skjuler dit Aasyn, og de forfærdes; du tager deres Aand, og de dør og vender tilbage til Støvet;
30 [Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
du sender din Aand, og de skabes, Jordens Aasyn fornyer du.
31 Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
HERRENS Herlighed vare evindelig, HERREN glæde sig ved sine Værker!
32 Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
Et Blik fra ham, og Jorden skælver, et Stød fra ham, og Bjergene ryger.
33 Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
Jeg vil synge for HERREN, saa længe jeg lever, lovsynge min Gud, den Tid jeg er til.
34 Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
Min Sang være ham til Behag, jeg har min Glæde i HERREN.
35 Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
Maatte Syndere svinde fra Jorden og gudløse ikke mer være til! Min Sjæl, lov HERREN! Halleluja!
