Psalmów 104
1 Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, Jahve, Bože moj, silno si velik! Odjeven veličanstvom i ljepotom,
2 Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
svjetlošću ogrnut kao plaštem! Nebo si razapeo kao šator,
3 Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
na vodama sagradio dvorove svoje. Od oblaka praviš kola svoja, na krilima vjetrova putuješ.
4 Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
Vjetrove uzimaš za glasnike, a žarki oganj za slugu svojega.
5 Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
Zemlju si stavio na stupove njene: neće se poljuljati u vijeke vjekova,
6 Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
pokrio si je vodama bezdanim k'o haljinom, iznad bregova stajahu vode;
7 Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
na tvoju se prijetnju povukoše, od tvoje grmljavine zadrhtaše.
8 Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
Bregovi se digoše, doline spustiše na mjesto koje si im odredio.
9 Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
Odredio si granicu koju ne smiju prijeći, da opet ne pokriju zemlju.
10 Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
Izvore svraćaš u potoke što žubore među brdima.
11 I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
Oni poje sve živine poljske, divlji magarci žeđ gase u njima.
12 Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
Uz njih se gnijezde ptice nebeske i pjevaju među granama.
13 Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
Ti natapaš bregove iz dvorova svojih, zemlja se nasićuje plodom tvojih ruku.
14 Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
Ti daješ te niče trava za stoku i bilje na korist čovjeku da izvede kruh iz zemlje
15 I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
i vino što razvedruje srce čovječje; da uljem lice osvježi i da kruh okrijepi srce čovjeku.
16 Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
Stabla se Jahvina napajaju hranom, cedri libanonski koje on zasadi.
17 Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
Ondje se ptice gnijezde, u čempresu dom je rodin.
18 Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
Visoki bregovi daju kozorogu a pećine jazavcu sklonište.
19 Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
Ti si stvorio mjesec da označuje vremena i sunce znade kada ima zaći.
20 Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Kad razastreš tmine i noć se spusti, tad se šuljaju u njoj životinje šumske.
21 Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
Lavići riču za plijenom i od Boga hranu traže.
22 Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
Kad sunce ograne, nestaju i liježu na ležaje.
23 [Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
Tad čovjek izlazi na dnevni posao i na rad do večeri.
24 O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
Kako su brojna tvoja djela, o Jahve! Sve si to mudro učinio: puna je zemlja stvorenja tvojih.
25 Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
Eno mora, velika i široka, u njemu vrve gmazovi bez broja, životinje male i velike.
26 Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
Onud prolaze nemani, Levijatan kojeg stvori da se igra u njemu.
27 Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
I sva ova bića željno čekaju da ih nahraniš na vrijeme.
28 [Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
Daješ li im, tada sabiru: otvaraš li ruku, nasite se dobrima.
29 [Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
Sakriješ li lice svoje, tad se rastuže; ako dah im oduzmeš, ugibaju i opet se u prah vraćaju.
30 [Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
Pošalješ li dah svoj, opet nastaju, i tako obnavljaš lice zemlje.
31 Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
Neka dovijeka traje slava Jahvina: nek' se raduje Jahve u djelima svojim!
32 Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
On pogleda zemlju i ona se potrese, dotakne bregove, oni se zadime.
33 Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
Pjevat ću Jahvi dokle god živim, svirat ću Bogu svome dokle god me bude.
34 Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
Bilo mu milo pjevanje moje! Ja ću se radovati u Jahvi.
35 Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
Nek' zločinci sa zemlje nestanu i bezbožnika nek' više ne bude! Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja! Aleluja!
