Psalmów 104
1 Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
2 Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
3 Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
4 Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
5 Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
6 Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
7 Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
8 Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
9 Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
10 Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
11 I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
12 Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
13 Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
14 Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
15 I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
16 Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
17 Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
18 Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
19 Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
20 Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
21 Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
22 Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
23 [Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
24 O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
25 Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
26 Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
27 Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
28 [Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
29 [Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
30 [Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
31 Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
32 Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
33 Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
34 Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
35 Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
