< Psalmów 103 >
1 Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.
En Psalm Davids. Lofva Herran, min själ, och allt det uti mig är, hans helga Namn.
2 Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.
Lofva Herran, min själ, och förgät icke, hvad godt han dig gjort hafver;
3 On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;
Den dig alla dina synder förlåter, och helar alla dina brister;
4 On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.
Den ditt lif förlöser ifrå förderf, och kröner dig med nåd och barmhertighet;
5 On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.
Den dig uppfyller med tröst, att du dägelig varder, och gör dig ung och frisk såsom en örn.
6 PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.
Herren skaffar rättfärdighet och dom, allom dem som orätt lida.
7 Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.
Han hafver låtit Mose veta sina vägar; Israels barn sin verk.
8 Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.
Barmhertig och nådelig är Herren, tålig och af stora mildhet.
9 Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.
Han träter icke till evig tid, och vredgas icke evinnerliga.
10 Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
Han handlar icke med oss efter våra synder, och vedergäller oss icke efter våra missgerningar.
11 Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.
Ty så hög som himmelen öfver jordena är, låter han sina nåd väldig vara öfver dem som frukta honom.
12 Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.
Så långt som öster är ifrå vester, låter han vår öfverträdelse vara ifrån oss.
13 Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.
Såsom en fader förbarmar sig öfver barnen, så förbarmar sig Herren öfver dem som frukta honom.
14 On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
Ty han vet hvad vi för ett verk äre; han tänker derpå, att vi stoft äre.
15 Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
En menniska är i sitt lefvande såsom gräs; hon blomstras såsom ett blomster på markene.
16 Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
När vädret deröfver går, så är det intet mer der, och dess rum känner det intet mer.
17 Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
Men Herrans nåd varar ifrån evighet till evighet, öfver dem som frukta honom; och hans rättfärdighet intill barnabarn,
18 [Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
När dem som hans förbund hålla, och tänka uppå hans bud, att de derefter göra.
19 PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.
Herren hafver beredt sin stol i himmelen, och hans rike skall råda öfver allt.
20 Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.
Lofver Herran, I hans Änglar, I starke hjeltar, som hans befallning uträtten, att man hans ords röst höra skall.
21 Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.
Lofver Herran, alle hans härar; I hans tjenare, som hans vilja gören.
22 Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.
Lofver Herran, all hans verk uti all hans herradömes rum; min själ lofve Herran.