< Psalmów 103 >
1 Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.
Andriaño t’Iehovà, ry troko; naho ze hene amako; bangò ty tahina’e masiñe!
2 Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.
Andriaño t’Iehovà ry troko, le ko haliño o hasoa’e iabio.
3 On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;
I mpañaha ze hene hakeo’oy, ie mpanaha ze atao arete’oy.
4 On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.
I mijebañe ty fiai’o boak’an-koboñ’aoy, ie mañohò azo am-piferenaiñañe naho am-pitretrezañe,
5 On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.
ie mahaeneñe ty havelo’o an-draha soa, naho vaoe’e hoe vantio ty hajalahi’o.
6 PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.
Manao ty hahiti’e t’Iehovà naho mitolon-kavantañañe amy ze hene volevolèn-draha.
7 Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.
Nampahafohine’e amy Mosè o sata’eo o tolon-draha’eo amo ana’ Israeleo.
8 Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.
Miferenaiñe naho mitretre t’Iehovà, malaon-kaviñerañe, vaho enem-pikokoa-migahiñe.
9 Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.
Tsy handilo nainai’e re, tsy hangazoña’e kitro katroke ty fifombo’e.
10 Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
Tsy nanoe’e mañeva o tahin-tikañeo, tsy nililove’e ty amo hakeo’ tikañeo.
11 Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.
Fa mira ami’ty haabo’ i likerañey ami’ty tane toy, ty hajabajaba’ ty fiferenaiña’e amo mañeveñ’ama’eo;
12 Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.
Mira ami’ty halavi’ i atiñanañey amy ahandrefañey, ty halavi’ ty nampisitahe’e amantika o fiolàn-tikañeo.
13 Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.
Hambañe ami’ty halèm-pon-drae amo ana’eo ty fitretreza’ Iehovà amo mañeveñe ama’eo,
14 On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
amy te arofoana’e ty vintan-tika; tiahi’e t’ie lemboke.
15 Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
Aa naho ondaty, hoe ahetse o andro’eo hoe voñe an-kivok’ ao ty fandrevaha’e;
16 Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
ie iarian-tioke, le tsy eo ka, vaho tsy mahatiahy aze i toe’ey.
17 Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
Fe boake haehae tsy amam-pipotora’e añe, sikal’ami’ty tsy modo añe, ty fiferenaiña’ Iehovà amy ze mañeveñe ama’e, naho i havantaña’ey amo ana’ o anakeo—
18 [Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
ho amy ze miambeñe i fañina’ey vaho mahatiahy o taro’eo hanoa’e.
19 PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.
Fa naore’ Iehovà an-dindiñe ao ty fiambesa’e, vaho mamehe ze he’e i fifehea’ey.
20 Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.
Andriaño t’Iehovà, ry Anjeli’e, ra’elahy an-kaozarañe, mitoloñe amo tsarae’eo, mañaoñe ty fiarañanaña’ o tsara’eo.
21 Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.
Andriaño t’Iehovà, ry hene lahin-defo’eo, ry mpitoro’e mpanao o satrin’ arofo’eo.
22 Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.
Andriaño t’Iehovà, ry hene sata’e tok’aia tok’aia amy fifehea’eio. Andriaño t’Iehovà, ry fiaiko.