Psalmów 103
1 Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.
Psalmus David. Benedic anima mea Domino et omnia, quae intra me sunt, nomini sancto eius.
2 Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.
Benedic anima mea Domino: et noli oblivisci omnes retributiones eius:
3 On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;
Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis: qui sanat omnes infirmitates tuas.
4 On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.
Qui redimit de interitu vitam tuam: qui coronat te in misericordia et miserationibus.
5 On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.
Qui replet in bonis desiderium tuum: renovabitur ut aquilae iuventus tua:
6 PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.
Faciens misericordias Dominus: et iudicium omnibus iniuriam patientibus.
7 Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.
Notas fecit vias suas Moysi, filiis Israel voluntates suas.
8 Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.
Miserator, et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors.
9 Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.
Non in perpetuum irascetur: neque aeternum comminabitur.
10 Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
Non secundum peccata nostra fecit nobis: neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
11 Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.
Quoniam secundum altitudinem caeli a terra: corroboravit misericordiam suam super timentes se.
12 Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.
Quantum distat Ortus ab occidente: longe fecit a nobis iniquitates nostras.
13 Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.
Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se:
14 On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
quoniam ipse cognovit figmentum nostrum. Recordatus est quoniam pulvis sumus:
15 Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
homo, sicut foenum dies eius, tamquam flos agri sic efflorebit.
16 Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
Quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet: et non cognoscet amplius locum suum.
17 Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
Misericordia autem Domini ab aeterno, et usque in aeternum super timentes eum. Et iustitia illius in filios filiorum,
18 [Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
his qui servant testamentum eius: Et memores sunt mandatorum ipsius, ad faciendum ea.
19 PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.
Dominus in caelo paravit sedem suam: et regnum ipsius omnibus dominabitur.
20 Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.
Benedicite Domino omnes angeli eius: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum eius.
21 Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.
Benedicite Domino omnes virtutes eius: ministri eius, qui facitis voluntatem eius.
22 Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.
Benedicite Domino omnia opera eius: in omni loco dominationis eius, benedic anima mea Domino.
