Psalmów 103
1 Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.
Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino, et omnia quæ intra me sunt nomini sancto ejus.
2 Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.
Benedic, anima mea, Domino, et noli oblivisci omnes retributiones ejus.
3 On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;
Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis; qui sanat omnes infirmitates tuas:
4 On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.
qui redimit de interitu vitam tuam; qui coronat te in misericordia et miserationibus:
5 On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.
qui replet in bonis desiderium tuum; renovabitur ut aquilæ juventus tua:
6 PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.
faciens misericordias Dominus, et judicium omnibus injuriam patientibus.
7 Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.
Notas fecit vias suas Moysi; filiis Israël voluntates suas.
8 Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.
Miserator et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors.
9 Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.
Non in perpetuum irascetur, neque in æternum comminabitur.
10 Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
Non secundum peccata nostra fecit nobis, neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
11 Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.
Quoniam secundum altitudinem cæli a terra, corroboravit misericordiam suam super timentes se;
12 Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.
quantum distat ortus ab occidente, longe fecit a nobis iniquitates nostras.
13 Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.
Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se.
14 On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum; recordatus est quoniam pulvis sumus.
15 Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
Homo, sicut fœnum dies ejus; tamquam flos agri, sic efflorebit:
16 Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet, et non cognoscet amplius locum suum.
17 Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
Misericordia autem Domini ab æterno, et usque in æternum super timentes eum. Et justitia illius in filios filiorum,
18 [Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
his qui servant testamentum ejus, et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.
19 PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.
Dominus in cælo paravit sedem suam, et regnum ipsius omnibus dominabitur.
20 Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.
Benedicite Domino, omnes angeli ejus: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum ejus.
21 Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.
Benedicite Domino, omnes virtutes ejus; ministri ejus, qui facitis voluntatem ejus.
22 Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.
Benedicite Domino, omnia opera ejus: in omni loco dominationis ejus, benedic, anima mea, Domino.
