Psalmów 103
1 Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.
Een psalm van David. Loof den HEERE, mijn ziel, en al wat binnen in mij is, Zijn heiligen Naam.
2 Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.
Loof den HEERE, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden;
3 On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;
Die al uw ongerechtigheid vergeeft, die al uw krankheden geneest;
4 On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.
Die uw leven verlost van het verderf, die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheden;
5 On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.
Die uw mond verzadigt met het goede, uw jeugd vernieuwt als eens arends.
6 PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.
De HEERE doet gerechtigheid en gerichten al dengenen, die onderdrukt worden.
7 Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.
Hij heeft Mozes Zijn wegen bekend gemaakt, den kinderen Israels Zijn daden.
8 Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.
Barmhartig en genadig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid.
9 Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.
Hij zal niet altoos twisten, noch eeuwiglijk den toorn behouden.
10 Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
Hij doet ons niet naar onze zonden, en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden.
11 Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.
Want zo hoog de hemel is boven de aarde, is Zijn goedertierenheid geweldig over degenen, die Hem vrezen.
12 Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.
Zo ver het oosten is van het westen, zo ver doet Hij onze overtredingen van ons.
13 Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.
Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de HEERE over degenen, die Hem vrezen.
14 On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig zijnde, dat wij stof zijn.
15 Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
De dagen des mensen zijn als het gras, gelijk een bloem des velds, alzo bloeit hij.
16 Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
Als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer.
17 Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
Maar de goedertierenheid des HEEREN is van eeuwigheid en tot eeuwigheid over degenen, die Hem vrezen, en Zijn gerechtigheid aan kindskinderen;
18 [Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
Aan degenen, die Zijn verbond houden, en die aan Zijn bevelen denken, om die te doen.
19 PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.
De HEERE heeft Zijn troon in de hemelen bevestigd, en Zijn Koninkrijk heerst over alles.
20 Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.
Looft den HEERE, Zijn engelen! gij krachtige helden, die Zijn woord doet, gehoorzamende de stem Zijns woords.
21 Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.
Looft den HEERE, al Zijn heirscharen! gij Zijn dienaars, die Zijn welbehagen doet!
22 Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.
Looft den HEERE, al Zijn werken! aan alle plaatsen Zijner heerschappij. Loof den HEERE, mijn ziel!
