< Psalmów 103 >
1 Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.
Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
2 Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.
Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
3 On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;
Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
4 On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.
Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
5 On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.
Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
6 PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.
Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
7 Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.
Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
8 Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.
Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
9 Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.
Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
10 Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
11 Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.
Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
12 Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.
Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
13 Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.
Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
14 On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
15 Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
16 Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
17 Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
18 [Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
19 PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.
In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
20 Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.
Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
21 Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.
Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
22 Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.
Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!