Psalmów 103

1 Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.

Min Sjæl! lov Herren, og alt det, som i mig er, love hans hellige Navn.

2 Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.

Min Sjæl! lov Herren og glem ikke alle hans Velgerninger,

3 On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;

ham, som forlader dig alle dine Misgerninger; ham, som læger alle dine Sygdomme;

4 On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.

ham, som genløser dit Liv fra Graven; ham, som kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed;

5 On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.

ham, som mætter din Sjæl med det gode, at du bliver ung igen som Ørnen.

6 PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.

Herren øver Retfærdighed og Ret for alle fortrykte.

7 Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.

Han lod Mose vide sine Veje, Israels Børn sine Gerninger.

8 Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.

Herren er barmhjertig og naadig, langmodig og af megen Miskundhed.

9 Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.

Han skal ikke bestandig gaa i Rette, ej heller beholde Vrede evindelig.

10 Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.

Han har ikke gjort imod os efter vore Synder og ikke betalt os efter vore Misgerninger.

11 Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.

Thi saa høj Himmelen er over Jorden, har hans Miskundhed været mægtig over dem, som frygte ham.

12 Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.

Saa langt som Østen er fra Vesten, har han ladet vore Overtrædelser være langt fra os.

13 Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.

Ligesom en Fader forbarmer sig over Børn, saa forbarmer Herren sig over dem, som frygte ham.

14 On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.

Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, at vi ere Støv.

15 Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.

Et Menneskes Dage ere som Græs; som et Blomster paa Marken, saa blomstrer han.

16 Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.

Naar et Vejr farer over det, da er det ikke mere, og dets Sted kender det ikke længere.

17 Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;

Men Herrens Miskundhed er fra Evighed og indtil Evighed over dem, som frygte ham, og hans Retfærdighed med Børnebørn,

18 [Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.

med dem, som holde hans Pagt, og med dem, som komme hans Befalinger i Hu for at gøre derefter.

19 PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.

Herren har befæstet sin Trone i Himmelen, og hans Rige behersker alt.

20 Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.

Lover Herren, I hans Engle! I vældige i Magt, som udrette hans Ord, idet I høre paa hans Ords Røst!

21 Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.

Lover Herren, alle hans Hærskarer! I hans Tjenere, som gøre hans Villie!

22 Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.

Lover Herren, I hans Gerninger alle til Hobe! i alle hans Herredømmes Steder: Min Sjæl, lov Herren!