Psalmów 103
1 Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.
Davidov. Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, i sve što je u meni, sveto ime njegovo!
2 Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.
Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, i ne zaboravi dobročinstva njegova:
3 On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;
on ti otpušta sve grijehe tvoje, on iscjeljuje sve slabosti tvoje;
4 On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.
on ti od propasti čuva život, kruni te dobrotom i ljubavlju;
5 On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.
život ti ispunja dobrima, k'o orlu ti se mladost obnavlja.
6 PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.
Jahve čini pravedna djela i potlačenima vraća pravicu,
7 Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.
Mojsiju objavi putove svoje, sinovima Izraelovim djela svoja.
8 Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.
Milosrdan i milostiv je Jahve, spor na srdžbu i vrlo dobrostiv.
9 Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.
Jarostan nije za vječna vremena niti dovijeka plamti srdžba njegova.
10 Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
Ne postupa s nama po grijesima našim niti nam plaća po našim krivnjama.
11 Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.
Jer kako je nebo visoko nad zemljom, dobrota je njegova s onima koji ga se boje.
12 Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.
Kako je istok daleko od zapada, tako udaljuje od nas bezakonja naša.
13 Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.
Kako se otac smiluje dječici, tako se Jahve smiluje onima što ga se boje.
14 On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
Jer dobro zna kako smo sazdani, spominje se da smo prašina.
15 Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
Dani su čovjekovi kao sijeno, cvate k'o cvijetak na njivi;
16 Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
jedva ga dotakne vjetar, i već ga nema, ne pamti ga više ni mjesto njegovo.
17 Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
Al' ljubav Jahvina vječna je nad onima što ga se boje i njegova pravda nad sinovima sinova,
18 [Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
nad onima što njegov Savez čuvaju i pamte mu zapovijedi da ih izvrše.
19 PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.
Jahve u nebu postavi prijestolje svoje, i kraljevska vlast svemir mu obuhvaća.
20 Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.
Blagoslivljajte Jahvu, svi anđeli njegovi, vi jaki u sili, što izvršujete naredbe njegove, poslušni riječi njegovoj!
21 Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.
Blagoslivljajte Jahvu, sve vojske njegove, sluge njegove koje činite volju njegovu!
22 Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.
Blagoslivljajte Jahvu, sva djela njegova, na svakome mjestu vlasti njegove: blagoslivljaj Jahvu, dušo moja!
