Psalmów 102
1 Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
Oración del pobre, cuando estuviere angustiado, y delante de Jehová derramare su lamento. JEHOVÁ, oye mi oración, y venga mi clamor á ti.
2 Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
No escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia inclina á mí tu oído; el día que [te] invocare, apresúrate á responderme.
3 Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
Porque mis días se han consumido como humo; y mis huesos cual tizón están quemados.
4 Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
Mi corazón fué herido, y secóse como la hierba; por lo cual me olvidé de comer mi pan.
5 Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
Por la voz de mi gemido mis huesos se han pegado á mi carne.
6 Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
Soy semejante al pelícano del desierto; soy como el buho de las soledades.
7 Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
Velo, y soy como el pájaro solitario sobre el tejado.
8 Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
Cada día me afrentan mis enemigos; los que se enfurecen contra mí, hanse contra mí conjurado.
9 Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
Por lo que como la ceniza á manera de pan, y mi bebida mezclo con lloro,
10 Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
A causa de tu enojo y de tu ira; pues me alzaste, y me has arrojado.
11 Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
Mis días son como la sombra que se va; y heme secado como la hierba.
12 Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre, y tu memoria para generación y generación.
13 Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
Tú levantándote, tendrás misericordia de Sión; porque el tiempo de tener misericordia de ella, porque el plazo es llegado.
14 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
Porque tus siervos aman sus piedras, y del polvo de ella tienen compasión.
15 A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
Entonces temerán las gentes el nombre de Jehová, y todos los reyes de la tierra tu gloria;
16 Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
Por cuanto Jehová habrá edificado á Sión, y en su gloria será visto;
17 Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
Habrá mirado á la oración de los solitarios, y no habrá desechado el ruego de ellos.
18 Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
Escribirse ha esto para la generación venidera: y el pueblo que se criará, alabará á JAH.
19 Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
Porque miró de lo alto de su santuario; Jehová miró de los cielos á la tierra,
20 Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
Para oir el gemido de los presos, para soltar á los sentenciados á muerte;
21 Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
Porque cuenten en Sión el nombre de Jehová, y su alabanza en Jerusalem,
22 Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
Cuando los pueblos se congregaren en uno, y los reinos, para servir á Jehová.
23 Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
El afligió mi fuerza en el camino; acortó mis días.
24 Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días: por generación de generaciones son tus años.
25 Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
Tú fundaste la tierra antiguamente, y los cielos son obra de tus manos.
26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
Ellos perecerán, y tú permanecerás; y todos ellos como un vestido se envejecerán; como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados:
27 Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
Mas tú eres el mismo, y tus años no se acabarán.
28 Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.
Los hijos de tus siervos habitarán, y su simiente será afirmada delante de ti.
