Psalmów 102
1 Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
Munyengetero womunhu anotambudzika. Paanenge aziya uye odurura kuchema kwake pamberi paJehovha. Inzwai munyengetero wangu, imi Jehovha; kuchemera kwangu rubatsiro ngakusvike kwamuri.
2 Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
Regai kundivanzira chiso chenyu pandinenge ndichitambudzika. Rerekerai nzeve yenyu kwandiri; pandinokudanai, ndipindurei nokukurumidza.
3 Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
Nokuti mazuva angu anopera soutsi; mapfupa angu anopisa samazimbe anopfuta.
4 Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
Mwoyo wangu warohwa uye waoma souswa; ndinokanganwa kudya zvokudya zvangu.
5 Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
Nokuda kwokugomera kwangu kukuru ndaonda zvokuti ganda rangu ranamatira pamapfupa.
6 Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
Ndafanana nezizi romugwenga, sezizi riri pakati pamatongo.
7 Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
Ndinovata ndakasvinura, ndava seshiri iri yoga pamusoro pedenga remba.
8 Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
Zuva rose vavengi vangu vanondishungurudza; avo vanondipengera vanoshandisa zita rangu sechituko.
9 Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
Nokuti ndinodya madota sechokudya changu, uye ndinovhenganisa zvokunwa zvangu nemisodzi,
10 Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
nokuda kwehasha dzenyu huru, nokuti makandisimudza mukandikanda parutivi.
11 Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
Mazuva angu akaita somumvuri wamadekwana; ndinosvava souswa.
12 Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
Asi imi, iyemi Jehovha, munogara pachigaro choushe nokusingaperi; mukurumbira wenyu uripo kusvikira kuzvizvarwa zvose.
13 Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
Imi muchasimuka mugonzwira Zioni tsitsi, nokuti ndiyo nguva yokurinzwira nyasha; nguva yakatarwa yasvika.
14 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
Nokuti matombo aro anokosha kuvaranda venyu; guruva raro chairo rinovaendesa kugomba.
15 A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
Ndudzi dzichatya zita raJehovha, madzimambo ose enyika achatya kubwinya kwenyu.
16 Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
Nokuti Jehovha achavakazve Zioni, agozviratidza pakubwinya kwake.
17 Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
Achadavira minyengetero yavanotambura; haangazvidzi chikumbiro chavo.
18 Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
Izvi ngazvinyorerwe zvizvarwa zvamangwana, kuti vanhu vasati vasikwa vagorumbidza Jehovha vachiti,
19 Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
“Jehovha akatarira pasi ari panzvimbo yake tsvene yakakwirira, ari kudenga akacherechedza pasi,
20 Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
kuti anzwe kugomera kwavasungwa agosunungura avo vakatongerwa rufu.”
21 Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
Saka zita raJehovha richaparidzwa muZioni, nokurumbidzwa kwake muJerusarema,
22 Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
panoungana marudzi noushe kuti vanamate Jehovha.
23 Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
Panguva youpenyu hwangu akatapudza simba rangu; akaita kuti mazuva angu ave mashoma.
24 Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
Saka ndakati, “Regai kundibvisa, imi Mwari wangu, pakati pamazuva angu; makore enyu anoramba aripo kusvikira kuzvizvarwa zvose.
25 Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
Pamavambo makateya nheyo dzenyika, uye matenga ibasa basa ramaoko enyu.
26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
Izvo zvichaparara, asi imi munogara muripo; zvose zvichasakara senguo. Senguo muchavabvisa uye vacharaswa.
27 Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
Asi imi mucharamba makadaro, uye makore enyu haatongogumi.
28 Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.
Vana vavaranda venyu vachagara pamberi penyu; zvizvarwa zvavo zvichasimbiswa pamberi penyu.”
