Psalmów 102
1 Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
Bøn av ein arming, når han vanmegtast og let sitt klagemål strøyma fram for Herren. Herre, høyr mi bøn, og lat mitt rop koma fram til deg!
2 Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
Løyn ikkje ditt andlit for meg den dagen eg er i naud! Bøyg ditt øyra til meg! Den dagen eg ropar, svara meg snart!
3 Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
For dagarne mine hev fare burt som ein røyk, og mine bein er som glødde i eld.
4 Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
Mitt hjarta er solstukke og visnar som gras, for eg hev gløymt å eta brødet mitt.
5 Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
For mi høgmælte stynjing heng beini fast ved kjøtet mitt.
6 Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
Eg likjest pelikanen i øydemarki, eg er som ula på aude stader.
7 Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
Eg lyt vaka og vera som ein einsleg fugl på taket.
8 Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
Heile dagen spottar mine fiendar meg, dei som reint er ville mot meg, sver ved meg.
9 Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
For eg et oska som brød, og drykken min blandar eg med gråt
10 Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
for din vreide og din harm skuld, for du hev teke meg upp og kasta meg burt.
11 Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
Mine dagar er som ein skugge når han lengjest, og eg visnar som gras.
12 Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
Men du, Herre, sit i all æva, og ditt minne varer frå ætt til ætt.
13 Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
Du vil standa upp, du vil miskunna Sion, for det er tid til å vera nådig mot henne, ja, timen er komen.
14 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
For dine tenarar hev godhug for steinarne hennar, og dei ynkast yver hennar grus.
15 A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
Og heidningar skal ottast Herrens namn, og alle kongar på jordi di æra.
16 Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
For Herren hev bygt upp att Sion, han hev synt seg i si æra;
17 Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
han hev vendt seg til bøni frå dei hjelpelause, og han hev ikkje vanvyrdt deira bøn.
18 Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
Dette skal verta uppskrive for den komande ætti, og det folket som vert skapt, skal lova Herren,
19 Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
for han hev set ned frå si heilage høgd, Herren hev frå himmelen skoda på jordi
20 Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
og vil høyra sukken frå den bundne og løysa ut daudens born,
21 Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
so dei i Sion skal forkynna Herrens namn og hans pris i Jerusalem,
22 Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
når folkeslag kjem i hop og kongerike til å tena Herren.
23 Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
Han hev bøygt mi kraft på vegen, han hev korta av mine dagar.
24 Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
Eg segjer: Min Gud, tak meg ikkje burt midt i mine dagar! Frå ætt til ætt varer dine år.
25 Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
Fordom grunnfeste du jordi, og himmelen er verk av dine hender.
26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
Dei skal forgangast, men du stend; alle skal dei eldast som eit klæde, som ein klædnad skifter du deim, og dei vert umskifte;
27 Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
men du er den same, og dine år tek aldri ende.
28 Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.
Borni åt dine tenarar skal bu i ro, og deira avkjøme skal standa trygt for di åsyn.
