Psalmów 102
1 Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
Bēdu cilvēka lūgšana, kad tas ir noskumis un savas žēlabas izgāž Tā Kunga priekšā. Ak Kungs, klausi manu lūgšanu, un mana saukšana lai nāk pie Tevis.
2 Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
Neapslēp Savu vaigu priekš manis, atgriez Savu ausi pie manis bēdu laikā; tai dienā, kad es saucu, paklausi mani drīz.
3 Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
Jo manas dienas ir iznīkušas kā dūmi, un mani kauli ir izdeguši kā pagale.
4 Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
Mana sirds ir sasista un izkaltusi kā zāle, tā ka es aizmirstu pat savu maizi ēst.
5 Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
Mani kauli līp pie manas miesas no kaukšanas un nopūšanās.
6 Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
Es esmu tā kā dumpis tuksnesī, es esmu kā apogs (pūce) izpostītās vietās.
7 Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
Es esmu nomodā un tāpat kā vientulis putns uz jumta.
8 Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
Mani ienaidnieki mani nievā cauru dienu; kas pret mani trako, tie mani dara par lāsta vārdu.
9 Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
Jo es ēdu pelnus kā maizi un sajaucu savu dzērienu ar asarām,
10 Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
Tavas bardzības un dusmības pēc, jo Tu mani esi pacēlis un atkal nogāzis.
11 Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
Manas dienas ir kā ēna pavakarē, un es kalstu kā zāle.
12 Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
Bet Tu, Kungs, paliec mūžīgi un Tava piemiņa līdz radu radiem.
13 Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
Kaut Tu celtos un apžēlotos par Ciānu, jo jau ir laiks par viņu apžēloties, jo tas nospriestais laiks ir atnācis.
14 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
Jo Tavi kalpi mīļo viņas akmeņus un žēlojās, ka tā guļ pīšļos.
15 A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
Tad pagāni bīsies Tā Kunga Vārdu, un visi ķēniņi virs zemes Tavu godību,
16 Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
Kad Tas Kungs Ciānu uztaisīs un parādīsies Savā godībā.
17 Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
Viņš griežas pie bēdu ļaužu lūgšanas un nenicina pielūgšanu.
18 Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
Lai tas top uzrakstīts pēcnākamiem, un tie ļaudis, kas vēl taps radīti, slavēs To Kungu.
19 Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
Jo Viņš skatās no Sava svēta augstuma, Tas Kungs lūko no debesīm uz zemi,
20 Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
Ka Viņš dzird cietumnieku nopūšanos un atsvabina nāves bērnus;
21 Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
Ka Tā Kunga vārds top sludināts Ciānā un Viņa slava Jeruzālemē,
22 Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
Kad tautas sapulcējās kopā un valstis, Tam Kungam kalpot.
23 Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
Bet Viņš ir pazemojis ceļā manu spēku un paīsinājis manas dienas.
24 Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
Es saku: mans Dievs, neņem mani nost pusmūžā. Tavi gadi paliek līdz radu radiem.
25 Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
Senlaikus Tu esi nodibinājis zemi, un debesis ir Tavu roku darbs.
26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
Tās zudīs, bet Tu pastāvēsi; tās sadils visas, kā drēbes; Tu tās pārvērtīsi kā drānas, un tās pārvērtīsies;
27 Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
Bet Tu palieci tas pats, un Tavi gadi nebeigsies.
28 Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.
Tavu kalpu bērni paliks, un viņu dzimums būs pastāvīgs Tavā priekšā.
