< Psalmów 102 >
1 Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.
Doa seorang sengsara, pada waktu ia lemah lesu dan mencurahkan pengaduhannya ke hadapan TUHAN. TUHAN, dengarkanlah doaku, dan biarlah teriakku minta tolong sampai kepada-Mu.
2 Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.
Janganlah sembunyikan wajah-Mu terhadap aku pada hari aku tersesak. Sendengkanlah telinga-Mu kepadaku; pada hari aku berseru, segeralah menjawab aku!
3 Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.
Sebab hari-hariku habis seperti asap, tulang-tulangku membara seperti perapian.
4 Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.
Hatiku terpukul dan layu seperti rumput, sehingga aku lupa makan rotiku.
5 Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.
Oleh sebab keluhanku yang nyaring, aku tinggal tulang-belulang.
6 Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.
Aku sudah menyerupai burung undan di padang gurun, sudah menjadi seperti burung ponggok pada reruntuhan.
7 Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.
Aku tak bisa tidur dan sudah menjadi seperti burung terpencil di atas sotoh.
8 Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
Sepanjang hari aku dicela oleh musuh-musuhku, orang-orang yang mempermainkan aku menyumpah dengan menyebut namaku.
9 Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;
Sebab aku makan abu seperti roti, dan mencampur minumanku dengan tangisan,
10 Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.
oleh karena marah-Mu dan geram-Mu, sebab Engkau telah mengangkat aku dan melemparkan aku.
11 Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.
Hari-hariku seperti bayang-bayang memanjang, dan aku sendiri layu seperti rumput.
12 Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.
Tetapi Engkau, ya TUHAN, bersemayam untuk selama-lamanya, dan nama-Mu tetap turun-temurun.
13 Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.
Engkau sendiri akan bangun, akan menyayangi Sion, sebab sudah waktunya untuk mengasihaninya, sudah tiba saatnya.
14 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;
Sebab hamba-hamba-Mu sayang kepada batu-batunya, dan merasa kasihan akan debunya.
15 A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;
Maka bangsa-bangsa menjadi takut akan nama TUHAN, dan semua raja bumi akan kemuliaan-Mu,
16 Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;
bila TUHAN sudah membangun Sion, sudah menampakkan diri dalam kemuliaan-Nya,
17 Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.
sudah berpaling mendengarkan doa orang-orang yang bulus, dan tidak memandang hina doa mereka.
18 Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.
Biarlah hal ini dituliskan bagi angkatan yang kemudian, dan bangsa yang diciptakan nanti akan memuji-muji TUHAN,
19 Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;
sebab Ia telah memandang dari ketinggian-Nya yang kudus, TUHAN memandang dari sorga ke bumi,
20 Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;
untuk mendengar keluhan orang tahanan, untuk membebaskan orang-orang yang ditentukan mati dibunuh,
21 Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;
supaya nama TUHAN diceritakan di Sion, dan Dia dipuji-puji di Yerusalem,
22 Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.
apabila berkumpul bersama-sama bangsa-bangsa dan kerajaan-kerajaan untuk beribadah kepada TUHAN.
23 Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.
Ia telah mematahkan kekuatanku di jalan, dan memperpendek umurku.
24 Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.
Aku berkata: "Ya Allahku, janganlah mengambil aku pada pertengahan umurku! Tahun-tahun-Mu tetap turun-temurun!"
25 Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.
Dahulu sudah Kauletakkan dasar bumi, dan langit adalah buatan tangan-Mu.
26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.
Semuanya itu akan binasa, tetapi Engkau tetap ada, dan semuanya itu akan menjadi usang seperti pakaian, seperti jubah Engkau akan mengubah mereka, dan mereka berubah;
27 Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.
tetapi Engkau tetap sama, dan tahun-tahun-Mu tidak berkesudahan.
28 Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.
Anak hamba-hamba-Mu akan diam dengan tenteram, dan anak cucu mereka akan tetap ada di hadapan-Mu.