Psalmów 102

1 Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

Prière de l'affligé étant dans l'angoisse, et répandant sa plainte devant l'Eternel. Eternel! écoute ma prière, et que mon cri vienne jusqu’à toi.

2 Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

Ne cache point ta face arrière de moi; au jour que je suis en détresse, prête l'oreille à ma requête; au jour que je t'invoque, hâte-toi, réponds-moi.

3 Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

Car mes jours se sont évanouis comme la fumée, et mes os sont desséchés comme un foyer.

4 Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.

Mon cœur a été frappé, et est devenu sec comme l'herbe, parce que j'ai oublié de manger mon pain.

5 Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

Mes os sont attachés à ma chair, à cause de la voix de mon gémissement.

6 Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

Je suis devenu semblable au cormoran du désert; et je suis comme la chouette des lieux sauvages.

7 Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

Je veille, et je suis semblable au passereau, qui est seul sur le toit.

8 Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

Mes ennemis me disent tous les jours des outrages, et ceux qui sont furieux contre moi, jurent contre moi.

9 Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

Parce que j'ai mangé la cendre comme le pain, et que j'ai mêlé ma boisson de pleurs.

10 Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

A cause de ta colère et de ton indignation: parce qu'après m'avoir élevé bien haut, tu m'as jeté par terre.

11 Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

Mes jours sont comme l'ombre qui décline, et je deviens sec comme l'herbe.

12 Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

Mais toi, ô Eternel! tu demeures éternellement, et ta mémoire est d'âge en âge.

13 Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

Tu te lèveras, [et] tu auras compassion de Sion; car il est temps d'en avoir pitié, parce que le temps assigné est échu.

14 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

Car tes serviteurs sont affectionnés à ses pierres, et ont pitié de sa poudre.

15 A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;

Alors les nations redouteront le Nom de l’Eternel, et tous les Rois de la terre, ta gloire.

16 Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

Quand l'Eternel aura édifié Sion; quand il aura été vu en sa gloire;

17 Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

Quand il aura eu égard à la prière du désolé, et qu'il n'aura point méprisé leur supplication.

18 Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

Cela sera enregistré pour la génération à venir, le peuple qui sera créé louera l'Eternel,

19 Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

De ce qu'il aura jeté la vue du haut lieu de sa sainteté, et que l'Eternel aura regardé des cieux en la terre,

20 Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;

Pour entendre le gémissement des prisonniers, [et] pour délier ceux qui étaient dévoués à la mort;

21 Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

Afin qu'on annonce le Nom de l’Eternel dans Sion, et sa louange dans Jérusalem;

22 Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

Quand les peuples se seront joints ensemble et les Royaumes aussi, pour servir l'Eternel.

23 Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

Il a abattu ma force en chemin, il a abrégé mes jours.

24 Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.

J'ai dit: mon Dieu, ne m'enlève point au milieu de mes jours! Tes ans [durent] d'âge en âge.

25 Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

Tu as jadis fondé la terre, et les cieux sont l'ouvrage de tes mains.

26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

Ils périront, mais tu seras permanent, et eux tous s'envieilliront comme un vêtement; tu les changeras comme un habit, et ils seront changés.

27 Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

Mais toi, [tu es toujours] le même; et tes ans ne seront jamais achevés.

28 Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.

Les enfants de tes serviteurs habiteront [près de toi], et leur race sera établie devant toi.