Psalmów 102

1 Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

Bøn af en elendig, naar hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.

2 Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

HERRE, lyt til min Bøn, lad mit Raab komme til dig,

3 Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

skjul dog ikke dit Aasyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; naar jeg kalder, saa skynd dig og svar mig!

4 Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.

Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;

5 Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

mit Hjerte er svedet og visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.

6 Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;

7 Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen paa øde Steder;

8 Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

om Natten ligger jeg vaagen og jamrer saa ensom som Fugl paa Taget;

9 Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

mine Fjender haaner mig hele Dagen; de, der spotter mig, sværger ved mig.

10 Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Taarer

11 Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;

12 Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.

13 Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;

14 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, naar Naadens Tid, naar Timen er inde;

15 A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;

thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.

16 Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

Og HERRENS Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;

17 Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;

18 Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.

19 Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

For Efterslægten skal det optegnes, et Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;

20 Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;

thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord

21 Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,

22 Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

at HERRENS Navn kan forkyndes i Zion, hans Pris i Jerusalem,

23 Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

naar Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.

24 Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.

Han lammed min Kraft paa Vejen, forkorted mit Liv.

25 Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine Aar er fra Slægt til Slægt.

26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;

27 Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

de falder, men du bestaar, alle slides de op som en Klædning;

28 Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.

som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine Aar faar aldrig Ende! Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestaa for dit Aasyn.