Psalmów 10
1 Dlaczego, PANIE, stoisz z daleka? [Dlaczego] ukrywasz się w czasie niedoli?
Why standest thou afar off, O LORD? Why hidest thou thyself in times of trouble?
2 Niegodziwy w swej pysze prześladuje ubogiego, niech niegodziwi uwikłają się w zamysły, które uknuli.
Through the haughtiness of the wicked the poor are in distress; They are caught in the wiles which are contrived for them.
3 Bo niegodziwy chełpi się pragnieniem swej duszy, a chciwiec błogosławi [sobie i] znieważa PANA.
The wicked boasteth of his heart's desire; The rapacious renounceth and contemneth Jehovah.
4 Niegodziwy przez pychę, którą po sobie pokazuje, nie szuka [Boga]; całe jego myślenie to że nie ma Boga.
The wicked [[saith]] in his haughtiness, “He careth not!” All his thoughts are, “There is no God.”
5 Jego drogi zawsze są ciężkie, twoje sądy są zbyt daleko od niego, parska na wszystkich swoich wrogów.
His course is always prosperous; Far in the heights are thy judgments from him; As for all his enemies, he puffeth at them.
6 Mówi w swoim sercu: Nie zachwieję się, nie [zaznam] zła po wszystkie pokolenia.
He saith in his heart, “I shall never fall; I shall never be in adversity.”
7 Jego usta pełne są przekleństw, zdrady i podstępu, pod jego językiem krzywda i nieprawość.
His mouth is full of perjury, deceit, and oppression; Mischief and injustice are upon his tongue.
8 Siedzi w zasadzkach wsi, w ukryciach zabija niewinnego, jego oczy wypatrują ubogiego.
He sitteth in the lurking-places of the villages; In secret places doth he murder the innocent; His eyes are secretly fixed upon the poor.
9 Czyha w kryjówce jak lew w swej jaskini; czatuje, by schwytać ubogiego, porywa go i wciąga w swe sieci.
He secretly lieth in wait, like a lion in a thicket; He lieth in wait to seize upon the helpless; He catcheth the poor, drawing him into his net.
10 Schyla się, zniża się, od jego mocy padają ubodzy.
He croucheth, and lowereth himself, And the wretched fall into his paws.
11 Mówi w swym sercu: Bóg zapomniał, zakrył swoje oblicze, nigdy nie zobaczy.
He saith in his heart, “God doth forget; He hideth his face; he doth never see it.”
12 Powstań, PANIE Boże, podnieś swą rękę; nie zapominaj o ubogich.
Arise, O LORD! O God, lift up thine hand: Forget not the distressed!
13 Dlaczego niegodziwy znieważa Boga? Mówi w swym sercu: Nie będziesz się upominał.
Wherefore doth the wicked contemn God, And say in his heart, “He careth not for it”?
14 Lecz ty widzisz utrapienie i patrzysz na krzywdę, aby za nie odpłacić twą ręką. Na ciebie się zdaje ubogi, ty jesteś pomocnikiem sierocie.
Thou dost see it; yea, thou beholdest malice and oppression, And markest it upon thy hand! The poor committeth himself to thee; Thou art the helper of the fatherless.
15 Złam ramię niegodziwego i złego, dochodź jego nieprawości, aż jej już nie będzie.
Break thou the arm of the unjust and wicked man; Seek out his wickedness, till thou canst find none!
16 PAN [jest] Królem na wieki wieków, z jego ziemi zniknęły narody.
Jehovah is king for ever and ever; The gentiles shall perish out of his land.
17 Usłyszałeś pragnienia pokornych, PANIE, utwierdzisz ich serca, nakłonisz swego ucha;
Thou, O LORD! wilt hear the desires of the distressed; Thou wilt strengthen their hearts; Thou wilt lend a listening ear!
18 Aby bronić sieroty i udręczonego, aby śmiertelny człowiek nie gnębił już na ziemi.
Thou wilt maintain the cause of the fatherless and the oppressed, That henceforth none may be driven from the land.
