Przysłów 1
1 Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
Detta är Salomos Ordspråk, Davids sons, Israels Konungs;
2 Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
Till att deraf lära vishet och tukt;
3 Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
Förstånd, klokhet, rättfärdighet, dom och fromhet;
4 Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
Att de fåkunnige måga varda vise, och de ynglingar förnuftige och försigtige.
5 Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
Den der vis är, han hörer till, och förbättrar sig; och den der förståndig är, han tager vid råd;
6 Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
Att han skall förstå ordspråk, och deras uttydelse; de visas läro, och deras gåtor.
7 Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
Herrans fruktan är begynnelsen till att lära; de galna förakta vishet och tuktan.
8 Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
Min son, hör dins faders tuktan, och förlåt icke dine moders bud;
9 Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
Ty detta är dino hufvude en skön prydning, och en kedja om din hals.
10 Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
Min son, om skalkar locka dig, så följ icke;
11 Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
Om de säga: Gack med oss, vi vilje vakta efter blod, och gildra för den oskyldiga utan sak;
Vi vilje dem uppsluka lefvande, såsom helvetet; och de fromma, såsom dem der neder i grafvena fara; (Sheol h7585)
13 Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
Vi vilje finna stora ägodelar; vi vilje fylla vår hus med rof;
14 Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
Vågat med oss; en pung skall vara allas våras.
15 Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
Min son, vandra intet den vägen med dem; vakta din fot för deras stig.
16 Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
Ty deras fötter löpa till det ondt är, och skynda sig till att utgjuta blod.
17 Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
Ty det är fåfängt utkasta nät för foglarnas ögon;
18 Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
Och vakta de sjelfve efter hvarsannars blod; och den ene står efter den andras lif.
19 Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
Alltså göra alle girige, att den ene tager dem andra lifvet bort.
20 Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
Visheten klagar ute, och låter höra sig på gatomen.
21 Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
Hon ropar i partomen ut för folket; hon talar sin ord i stadenom:
22 Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
Huru länge viljen I, fåkunnige, fåkunnige vara; och de bespottare lust hafva till gabberi, och de galne hata lärdom?
23 Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
Vänder eder till mitt straff; si, jag vill utsäga eder min anda, och göra eder min ord kunnig.
24 Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
Efter jag nu kallar, och I neken det; jag räcker mina hand ut, och ingen aktar dertill;
25 Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
Och I låten fara all min råd, och viljen icke mitt straff;
26 Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
Så vill jag ock le åt edro ofärd, och begabba eder, när det kommer som I frukten;
27 Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
När öfver eder kommer, såsom en storm, det I frukten, och edor ofärd såsom ett väder; när öfver eder kommer ångest och nöd.
28 Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
Då skola de åkalla mig, men jag skall intet svara; de skola bittida söka mig, och intet finna;
29 Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
Derföre, att de hatade lärdom, och ville icke hafva Herrans fruktan;
30 Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
Ville icke mitt råd, och lastade all min straff.
31 Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
Så skola de äta af sins väsendes frukt, och af sin råd mätte varda;
32 Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
Att de fåkunnigas luste dräper dem, och de galnas lycka förgör dem.
33 [Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.
Men den mig hörer, han skall säker blifva, och nog hafva, och för intet ondt frukta.
