Przysłów 1
1 Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
Salamana, Dāvida dēla, Israēla ķēniņa, sakāmie vārdi,
2 Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
Atzīt gudrību un mācību, un saprast prātīgu valodu,
3 Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
Pieņemties apdomībā, taisnībā, tiesā un skaidrībā,
4 Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
Ka tiem vēl nejēgām tiek samaņa, jauniem atzīšana un apdomīgs prāts.
5 Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
Kas gudrs, klausīs un pieaugs mācībā, un kas prātīgs, ņemsies labus padomus,
6 Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
Ka izprot sakāmus vārdus un mīklas, gudro valodas un viņu dziļos vārdus.
7 Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
Tā Kunga bijāšana ir atzīšanas iesākums; gudrību un mācību ģeķi nicina.
8 Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
Klausi, mans bērns, sava tēva pārmācībai un nepamet savas mātes mācību;
9 Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
Jo tas ir jauks krāšņums tavai galvai un zelta rota tavam kaklam.
10 Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
Mans bērns, kad grēcinieki tevi vilina, tad neklausi!
11 Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
Kad tie saka: „Nāc mums līdz, glūnēsim uz asinīm, glūnēsim uz nenoziedzīgo par nepatiesu!
Kā elle norīsim viņus dzīvus, un sirds skaidrus kā tādus, kas bedrē grimst. (Sheol h7585)
13 Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
Mēs atradīsim visādas dārgas mantas, pildīsim savus namus ar laupījumu.
14 Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
Tava daļa tev būs mūsu starpā, viens pats maks būs mums visiem.“
15 Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
Mans bērns, nestaigā vienā ceļā ar tiem; sargi savu kāju no viņu pēdām;
16 Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
Jo viņu kājas skrien uz ļaunu un steidzās asinis izliet.
17 Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
Bet lai arī tīklu izplāta visiem putniem priekš acīm; tas ir par velti!
18 Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
Tā arī viņi glūn uz savām pašu asinīm un glūn uz savu pašu dzīvību.
19 Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
Tā iet visiem, kas plēš netaisnu mantu; kam šī ir, tam tā paņem dzīvību.
20 Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
Dieva gudrība skaņi sauc uz lielceļiem, uz ielām tā paceļ savu balsi;
21 Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
Tā izsaucās, kur ļaužu vislielais troksnis; kur ieiet pilsētas vārtos, tā runā savu valodu:
22 Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
Cik ilgi, nejēgas, jūs mīlēsiet nejēdzību, un smējējiem gribēsies apsmiet, un ģeķi ienīdēs atzīšanu?
23 Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
Griežaties pie manas mācības! Redzi, es jums došu savu garu un jums darīšu zināmus savus vārdus.
24 Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
Tādēļ nu, ka es aicināju, un jūs liedzaties, ka savu roku izstiepju, un nav, kas uzklausa,
25 Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
Un jūs visu manu padomu atmetiet un manas pārmācības negribiet;
26 Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
Tādēļ arī es smiešos par jūsu postu, es smiešos, kad jums izbailes uzies,
27 Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
Kad pār jums izbailes nāks kā auka, un posts jums uzbruks kā vētra, kad briesmas un bailes jums uzies.
28 Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
Tad tie mani sauks, bet es neatbildēšu, tie mani meklēs agri, bet mani neatradīs,
29 Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
Tādēļ ka tie atzīšanu ienīdējuši un Tā Kunga bijāšanu nav pieņēmuši.
30 Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
Tiem negribējās mana padoma, tie ir nicinājuši visu manu pārmācīšanu;
31 Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
Tādēļ tie ēdīs no sava ceļa augļiem, un būs paēduši no saviem padomiem.
32 Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
Jo nesaprašu nomaldīšanās tos nokauj, un ģeķu pārdrošība tos nomaitā.
33 [Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.
Bet kas mani klausa, tas dzīvos droši, un savā mierā tas ļauna nebīsies.
