Przysłów 1
1 Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
| משלי שלמה בן-דוד-- מלך ישראל |
2 Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
| לדעת חכמה ומוסר להבין אמרי בינה |
3 Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
| לקחת מוסר השכל צדק ומשפט ומשרים |
4 Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
| לתת לפתאים ערמה לנער דעת ומזמה |
5 Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
| ישמע חכם ויוסף לקח ונבון תחבלות יקנה |
6 Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
| להבין משל ומליצה דברי חכמים וחידתם |
7 Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
| יראת יהוה ראשית דעת חכמה ומוסר אוילים בזו |
8 Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
| שמע בני מוסר אביך ואל-תטש תורת אמך |
9 Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
| כי לוית חן הם לראשך וענקים לגרגרתך |
10 Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
| בני-- אם-יפתוך חטאים אל-תבא |
11 Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
| אם-יאמרו לכה אתנו נארבה לדם נצפנה לנקי חנם |
| נבלעם כשאול חיים ותמימים כיורדי בור (Sheol h7585) |
13 Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
| כל-הון יקר נמצא נמלא בתינו שלל |
14 Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
| גורלך תפיל בתוכנו כיס אחד יהיה לכלנו |
15 Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
| בני--אל-תלך בדרך אתם מנע רגלך מנתיבתם |
16 Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
| כי רגליהם לרע ירוצו וימהרו לשפך-דם |
17 Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
| כי-חנם מזרה הרשת-- בעיני כל-בעל כנף |
18 Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
| והם לדמם יארבו יצפנו לנפשתם |
19 Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
| כן--ארחות כל-בצע בצע את-נפש בעליו יקח |
20 Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
| חכמות בחוץ תרנה ברחבות תתן קולה |
21 Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
| בראש המיות תקרא בפתחי שערים בעיר--אמריה תאמר |
22 Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
| עד-מתי פתים-- תאהבו-פתי ולצים--לצון חמדו להם וכסילים ישנאו-דעת |
23 Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
| תשובו לתוכחתי הנה אביעה לכם רוחי אודיעה דברי אתכם |
24 Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
| יען קראתי ותמאנו נטיתי ידי ואין מקשיב |
25 Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
| ותפרעו כל-עצתי ותוכחתי לא אביתם |
26 Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
| גם-אני באידכם אשחק אלעג בבא פחדכם |
27 Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
| בבא כשאוה (כשואה) פחדכם-- ואידכם כסופה יאתה בבא עליכם צרה וצוקה |
28 Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
| אז יקראנני ולא אענה ישחרנני ולא ימצאנני |
29 Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
| תחת כי-שנאו דעת ויראת יהוה לא בחרו |
30 Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
| לא-אבו לעצתי נאצו כל-תוכחתי |
31 Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
| ויאכלו מפרי דרכם וממעצתיהם ישבעו |
32 Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
| כי משובת פתים תהרגם ושלות כסילים תאבדם |
33 [Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.
| ושמע לי ישכן-בטח ושאנן מפחד רעה |
