< Przysłów 1 >
1 Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
Mudre izreke Salomona, sina Davidova, kralja izraelskog:
2 Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
da se spozna mudrost i pouka, da se shvate razumne riječi;
3 Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
da se primi umna pouka, pravda i pravica i nepristranost;
4 Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
da se dade pamet neiskusnima, mladiću znanje i umijeće;
5 Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
kad mudar čuje, da umnoži znanje, a razuman steče mudrije misli;
6 Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
da razumije izreke i prispodobe, riječi mudraca i njihove zagonetke.
7 Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
Strah je Gospodnji početak spoznaje, ali ludi preziru mudrost i pouku.
8 Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
Poslušaj, sine moj, pouku oca svoga i ne odbacuj naputka svoje majke!
9 Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
Jer će ti biti ljupki vijenac na glavi i ogrlica oko tvoga vrata.
10 Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
Sine moj, ako te grešnici mame, ne pristaj;
11 Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
ako bi rekli: “Hodi s nama, da vrebamo krv, čekamo u zasjedi nevina ni za što;
12 Pożremy ich żywcem jak grób, całych, jak zstępujących do dołu; (Sheol )
da ih progutamo žive kao carstvo smrti i cijele kao one koji silaze u grob; (Sheol )
13 Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
naplijenit ćemo svakojaka blaga, napuniti svoje kuće plijenom;
14 Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
bacat ćeš s nama svoj ždrijeb, svi ćemo zajedno imati jednu kesu.”
15 Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
Sine moj, ne idi s njima na put, makni nogu od njihove staze.
16 Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
Jer na zlo trče svojim nogama i hite prolijevati krv.
17 Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
Jer uzalud je razapinjati mrežu pred očima svima pticama.
18 Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
A oni vrebaju vlastitu krv, postavljaju zasjedu svojemu životu.
19 Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
Takva je sudba svih lakomih na ružan dobitak: on ih života stane.
20 Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
Mudrost glasno uzvikuje na ulici, na trgovima diže svoj glas;
21 Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
propovijeda po bučnim uglovima, na otvorenim gradskim vratima govori svoje riječi:
22 Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
“Dokle ćete, vi glupi, ljubiti glupost i dokle će podsmjevačima biti milo podsmijevanje, i dokle će bezumnici mrziti znanje?
23 Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
Poslušajte moju opomenu! Gle, svoj duh pred vas izlijevam, hoću vas poučiti svojim riječima.
24 Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
Koliko sam vas zvala, a vi ste odbijali; pružala sam ruku, ali je nitko ne opazi.
25 Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
Nego ste odbacili svaki moj savjet i niste poslušali moje opomene;
26 Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
zato ću se i ja smijati vašoj propasti, rugat ću se kad vas obuzme tjeskoba:
27 Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
kad navali na vas strah kao nevrijeme i zgrabi vas propast kao vihor, kad navali na vas nevolja i muka.
28 Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
Tada će me zvati, ali se ja neću odazvati; tražit će me, ali me neće naći.
29 Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
Jer su mrzili spoznaju i nisu izabrali Gospodnjeg straha
30 Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
niti su poslušali moj savjet, nego su prezreli svaku moju opomenu.
31 Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
Zato će jesti plod svojeg vladanja i nasititi se vlastitih savjeta.
32 Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
Jer glupe će ubiti njihovo odbijanje, a nemar će upropastiti bezumne.
33 [Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.
A tko sluša mene, bezbrižan ostaje i spokojno živi bez straha od zla.”