Przysłów 9
1 Mądrość zbudowała sobie dom [i] wyciosała siedem słupów;
A Sabedoria já edificou a sua casa, já lavrou as suas sete columnas.
2 Zabiła swoje bydło, zmieszała wino i zastawiła stół;
Já sacrificou as suas victimas, misturou o seu vinho: e já preparou a sua mesa.
3 Rozesłała swoje służące, woła na szczytach najwyższych miejsc miasta:
Já mandou as suas creadas, já anda convidando desde as alturas da cidade, dizendo:
4 Ktokolwiek jest prostym, niech wstąpi; [a] do nierozumnego mówi:
Quem é simples, volte-se para aqui. Aos faltos d'entendimento diz:
5 Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam.
Vinde, comei do meu pão, e bebei do vinho que tenho misturado.
6 Porzućcie głupotę, a będziecie żyli, i chodźcie drogą roztropności.
Deixae a parvoice, e vivei; e andae pelo caminho do entendimento.
7 Kto upomina szydercę, ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje niegodziwego, ten się plami.
O que reprehende ao escarnecedor, affronta toma para si; e o que redargue ao impio, pega-se-lhe a sua mancha.
8 Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
Não reprehendas ao escarnecedor, para que te não aborreça: reprehende ao sabio, e amar-te-ha.
9 Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę.
Dá ao sabio, e elle se fará mais sabio: ensina ao justo, e se augmentará em doutrina.
10 Początkiem mądrości [jest] bojaźń PANA, a wiedza o tym, co święte, to rozum.
O temor do Senhor é o principio da sabedoria, e a sciencia do Sancto a prudencia.
11 Bo dzięki mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata [twojego] życia.
Porque por mim se multiplicam os teus dias, e annos de vida se te augmentarão.
12 Jeśli będziesz mądry, tobie samemu będzie [służyła] twoja mądrość; a jeśli szydercą, sam poniesiesz szkodę.
Se fores sabio, para ti sabio serás; e, se fores escarnecedor, tu só o supportarás.
13 Głupia kobieta [jest] wrzaskliwa, prosta i nic nie rozumie;
A mulher louca é alvoroçadora, é simples, e não sabe coisa nenhuma.
14 Siedzi u drzwi swego domu, na krześle, na wysokich miejscach w mieście;
E assenta-se á porta da sua casa sobre uma cadeira, nas alturas da cidade,
15 Aby wołać na przechodzących, którzy idą prosto swoimi ścieżkami:
Para chamar aos que passam pelo caminho, e endireitam as suas veredas, dizendo:
16 Ktokolwiek jest prosty, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:
Quem é simples, volte-se para aqui. E aos faltos de entendimento diz:
17 Kradzione wody są słodkie, a chleb jedzony pokątnie smaczny.
As aguas roubadas são doces, e o pão tomado ás escondidas é suave.
