Przysłów 9
1 Mądrość zbudowała sobie dom [i] wyciosała siedem słupów;
Visdomsmøyi hev bygt seg hus, hev hogge til sine stolpar sju.
2 Zabiła swoje bydło, zmieszała wino i zastawiła stół;
Ho hev slagta sitt slagt og blanda sin vin og attåt duka sitt bord.
3 Rozesłała swoje służące, woła na szczytach najwyższych miejsc miasta:
Sine ternor hev ho sendt ut, og ropar ovan frå haugarne i byen:
4 Ktokolwiek jest prostym, niech wstąpi; [a] do nierozumnego mówi:
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Til den vitlause segjer ho:
5 Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam.
«Kom, og et av mitt brød og drikk av den vin eg hev blanda!»
6 Porzućcie głupotę, a będziecie żyli, i chodźcie drogą roztropności.
Lat fåkunna fara so de kann liva og vandra på vegen til vit!
7 Kto upomina szydercę, ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje niegodziwego, ten się plami.
Den som refser ein spottar, fær skam yver seg, den som lastar ein gudlaus, fær seg ein flekk.
8 Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
Lasta’kje spottaren, han vil hata deg! Lasta den vise, han vil elska deg!
9 Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę.
Gjev ein vismann, so aukar hans visdom, lær ein rettferdig, so lærar han meir.
10 Początkiem mądrości [jest] bojaźń PANA, a wiedza o tym, co święte, to rozum.
Otte for Herren er upphav til visdom, og vit er å kjenna den Heilage.
11 Bo dzięki mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata [twojego] życia.
«For ved meg dine dagar skal aukast, og fleire livs-år fær du.»
12 Jeśli będziesz mądry, tobie samemu będzie [służyła] twoja mądrość; a jeśli szydercą, sam poniesiesz szkodę.
Er du vis, so gagnar det deg sjølv, spottar du, so lyt du bera det åleine.
13 Głupia kobieta [jest] wrzaskliwa, prosta i nic nie rozumie;
Fru dårskap fer med ståk, fåkunnig som ho er og ingen ting veit.
14 Siedzi u drzwi swego domu, na krześle, na wysokich miejscach w mieście;
Ho sit attmed husdøri si, på ein stol høgt uppe i byen,
15 Aby wołać na przechodzących, którzy idą prosto swoimi ścieżkami:
og bed inn dei som ferdast på vegen, som gjeng sine stigar beint fram:
16 Ktokolwiek jest prosty, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:
«Den som er fåkunnig, vende seg hit!» Ja, til den vitlause segjer ho:
17 Kradzione wody są słodkie, a chleb jedzony pokątnie smaczny.
«Stole vatn er søtt, og ljuvlegt er løyn-ete brød.»
