Przysłów 9
1 Mądrość zbudowała sobie dom [i] wyciosała siedem słupów;
Cueihnah loh a im a sak tih a tung parhih a vueh.
2 Zabiła swoje bydło, zmieszała wino i zastawiła stół;
A maeh te a ngawn tih misurtui neh a thoek tih a caboei te a tawn.
3 Rozesłała swoje służące, woła na szczytach najwyższych miejsc miasta:
Amah kah hula rhoek te a tueih tih, vangpuei hmuensang dangdoe lamkah a khue.
4 Ktokolwiek jest prostym, niech wstąpi; [a] do nierozumnego mówi:
Te phoeiah, “Unim hlangyoe, anih te lungbuei a talh khaw pahoi nong tak saeh.
5 Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam.
Halo, ka buh he ang uh lamtah misur ka thoek he o uh.
6 Porzućcie głupotę, a będziecie żyli, i chodźcie drogą roztropności.
Hlangyoe te hnoo lamtah hing uh, yakmingnah longpuei te uem uh.
7 Kto upomina szydercę, ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje niegodziwego, ten się plami.
Hmuiyoi aka toel tah amah loh yah a poh tih, halang aka tluung tah amah loh nganboh a yook.
8 Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
Hmuiyoi te tluung boeh namah m'hmuhuet ve. Aka cueih tah na tluung cakhaw nang n'lungnah ni.
9 Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę.
Aka cueih te pae lah taoe cueih ni, aka dueng te na tukkil atah rhingtuknah a thap ni.
10 Początkiem mądrości [jest] bojaźń PANA, a wiedza o tym, co święte, to rozum.
BOEIPA hinyahnah tah cueihnah lamhma la om tih aka cim mingnah he yakmingnah la om.
11 Bo dzięki mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata [twojego] życia.
Kai rhangneh na khohnin te puh vetih nang hamla hingnah kum khaw a thap ni.
12 Jeśli będziesz mądry, tobie samemu będzie [służyła] twoja mądrość; a jeśli szydercą, sam poniesiesz szkodę.
Na cueih la na cueih mak atah namah ham ngawn ni. Hmui na yoih atah nang namah long ni na phueih eh.
13 Głupia kobieta [jest] wrzaskliwa, prosta i nic nie rozumie;
Angvawk nu loh a hlangpaw la kawk tih bang khaw ming pawh.
14 Siedzi u drzwi swego domu, na krześle, na wysokich miejscach w mieście;
Tedae a im thohka neh vangpuei hmuensang kah ngolkhoel dongah ngol.
15 Aby wołać na przechodzących, którzy idą prosto swoimi ścieżkami:
Te vaengah a caehlong a dueng la longpuei ah aka pongpa rhoek te a khue.
16 Ktokolwiek jest prosty, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:
“Hlangyoe neh lungbuei aka talh tah pahoi ha pah saeh.
17 Kradzione wody są słodkie, a chleb jedzony pokątnie smaczny.
A tui huen aka tui sak tih yinhnuk buh neh aka hmae,” a ti.
