Przysłów 8
1 Czy mądrość nie woła i rozum nie wydaje swego głosu?
Não clama porventura a sabedoria, e a inteligência não dá a sua voz?
2 Stoi na szczycie wysokich miejsc, przy drodze, na rozstajach dróg.
No cume das alturas, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas se põe.
3 Przy bramach, przy wjeździe do miasta, przy wejściu, u drzwi woła:
Da banda das portas da cidade, à entrada da cidade, e à entrada das portas está gritando.
4 Do was wołam, o mężowie, mój głos [kieruję] do synów ludzkich.
A vós, ó homens, clamo; e a minha voz se dirige aos filhos dos homens.
5 Prości, uczcie się rozwagi, a wy, głupi, bądźcie rozumnego serca.
Entendei, ó símplices, a prudência: e vós, loucos, entendei do coração.
6 Słuchajcie, bo będę mówił o rzeczach wzniosłych, a wargi moje otworzą się, aby [głosić] prawość.
Ouvi, porque falarei coisas excelentes: os meus lábios se abrirão para a equidade.
7 Moje usta bowiem mówią prawdę, a niegodziwością brzydzą się moje wargi.
Porque a minha boca proferirá a verdade, e os meus lábios abominam a impiedade.
8 Sprawiedliwe są wszystkie słowa moich ust; nie ma w nich nic fałszywego ani przewrotnego.
Em justiça estão todas as palavras da minha boca: não há nelas nenhuma coisa tortuosa nem perversa.
9 Wszystkie są jasne dla rozumnego i prawe dla tych, którzy znajdują wiedzę.
Todas elas são retas para o que bem as entende, e justas para os que acham o conhecimento.
10 Przyjmijcie moje pouczenie zamiast srebra i wiedzę [raczej] niż wyborne złoto.
Aceitai a minha correção, e não a prata: e o conhecimento, mais do que o ouro fino escolhido.
11 Lepsza bowiem jest mądrość niż perły i żadna rzecz, której pragniesz, nie dorówna jej.
Porque melhor é a sabedoria do que os rubins; e tudo o que mais se deseja não se pode comparar com ela.
12 Ja, mądrość, mieszkam z rozwagą i odkrywam wiedzę roztropności.
Eu, a sabedoria, habito com a prudência, e acho a ciência dos conselhos.
13 Bojaźń PANA to nienawidzić zła. Ja nienawidzę pychy, wyniosłości, złej drogi i ust przewrotnych.
O temor do Senhor é aborrecer o mal: a soberba, e a arrogância, e o mau caminho, e a boca perversa, aborreço.
14 Moja [jest] rada i prawdziwa mądrość, ja [jestem] roztropnością i moja jest moc.
Meu é o conselho e verdadeira sabedoria: eu sou o entendimento, minha é a fortaleza.
15 Dzięki mnie królowie rządzą i władcy stanowią sprawiedliwość.
Por mim reinam os reis e os príncipes ordenam justiça.
16 Dzięki mnie panują władcy i dostojnicy, wszyscy sędziowie ziemi.
Por mim dominam os dominadores, e príncipes, todos os juízes da terra.
17 Miłuję tych, którzy mnie miłują, a ci, którzy szukają mnie pilnie, znajdą mnie.
Eu amo aos que me amam, e os que de madrugada me buscam me acharão.
18 Przy mnie [jest] bogactwo i chwała, trwałe bogactwo i sprawiedliwość.
Riquezas e honra estão comigo; como também opulência durável e justiça.
19 Mój owoc [jest] lepszy niż złoto, nawet najczystsze złoto, a moje plony [lepsze] niż wyborne srebro.
Melhor é o meu fruto do que o fino ouro e do que o ouro refinado, e as minhas novidades do que a prata escolhida.
20 Prowadzę ścieżką sprawiedliwości, pośród ścieżek sądu;
Faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juízo.
21 Aby tym, którzy mnie miłują, dać w dziedzictwo majątek wieczny i napełnić ich skarbce.
Para que faça herdar bens permanentes aos que me amam, e eu encha os seus tesouros.
22 PAN posiadł mnie na początku swej drogi, przed swymi dziełami, przed wszystkimi czasy.
O Senhor me possuiu no princípio de seus caminhos, desde então, e antes de suas obras.
23 Przed wiekami zostałam ustanowiona, od początku; zanim powstała ziemia;
Desde a eternidade fui ungida, desde o princípio, antes do começo da terra.
24 Gdy jeszcze nie było głębin, zostałam zrodzona, kiedy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody.
Quando ainda não havia abismos, fui gerada, quando ainda não havia fontes carregadas de águas.
25 Zanim góry zostały założone, nim były pagórki, zostałam zrodzona.
Antes que os montes se houvessem assentado, antes dos outeiros, eu era gerada.
26 Gdy jeszcze nie stworzył ziemi ani pól, ani początku prochu okręgu ziemskiego;
Ainda não tinha feito a terra, nem os campos, nem o princípio dos mais miúdos do mundo.
27 Kiedy przygotowywał niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał okrąg nad powierzchnią głębi;
Quando preparava os céus, ai estava eu, quando compassava ao redor a face do abismo,
28 Gdy w górze utwierdzał obłoki i umacniał źródła głębin;
Quando afirmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abismo,
29 Gdy wyznaczał morzu jego granice, by wody nie przekraczały jego rozkazu, kiedy ustalał fundamenty ziemi;
Quando punha ao mar o seu termo, para que as águas não trespassassem o seu mando, quando compunha os fundamentos da terra.
30 Byłam wtedy przy nim [jak] wychowanka i byłam [jego] radością każdego dnia, ciesząc się zawsze przed nim;
Então eu estava com ele por aluno: e eu era cada dia as suas delícias, folgando perante ele em todo o tempo;
31 Radując się na okręgu jego ziemi, rozkoszując się synami ludzkimi.
Folgando no seu mundo habitável, e achando as minhas delícias com os filhos dos homens.
32 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie, bo błogosławieni są ci, którzy strzegą moich dróg.
Agora, pois, filhos, ouvi-me, porque bem-aventurados serão os que guardarem os meus caminhos.
33 Słuchajcie pouczeń, nabądźcie mądrości i nie odrzucajcie jej.
Ouvi a correção, e sede sábios, e não a rejeiteis.
34 Błogosławiony człowiek, który mnie słucha, czuwając u moich wrót każdego dnia i strzegąc odrzwi moich bram.
Bem-aventurado o homem que me dá ouvidos, velando às minhas portas cada dia, esperando às hombreiras das minhas entradas.
35 Bo kto mnie znajduje, znajduje życie i otrzyma łaskę od PANA.
Porque o que me achar achará a vida, e alcançará favor do Senhor.
36 Ale kto grzeszy przeciwko mnie, wyrządza krzywdę swojej duszy; wszyscy, którzy mnie nienawidzą, miłują śmierć.
Mas o que pecar contra mim violentará a sua própria alma: todos os que me aborrecem amam a morte.
