Przysłów 8

1 Czy mądrość nie woła i rozum nie wydaje swego głosu?

2 Stoi na szczycie wysokich miejsc, przy drodze, na rozstajach dróg.

3 Przy bramach, przy wjeździe do miasta, przy wejściu, u drzwi woła:

4 Do was wołam, o mężowie, mój głos [kieruję] do synów ludzkich.

5 Prości, uczcie się rozwagi, a wy, głupi, bądźcie rozumnego serca.

6 Słuchajcie, bo będę mówił o rzeczach wzniosłych, a wargi moje otworzą się, aby [głosić] prawość.

7 Moje usta bowiem mówią prawdę, a niegodziwością brzydzą się moje wargi.

8 Sprawiedliwe są wszystkie słowa moich ust; nie ma w nich nic fałszywego ani przewrotnego.

9 Wszystkie są jasne dla rozumnego i prawe dla tych, którzy znajdują wiedzę.

10 Przyjmijcie moje pouczenie zamiast srebra i wiedzę [raczej] niż wyborne złoto.

11 Lepsza bowiem jest mądrość niż perły i żadna rzecz, której pragniesz, nie dorówna jej.

12 Ja, mądrość, mieszkam z rozwagą i odkrywam wiedzę roztropności.

13 Bojaźń PANA to nienawidzić zła. Ja nienawidzę pychy, wyniosłości, złej drogi i ust przewrotnych.

14 Moja [jest] rada i prawdziwa mądrość, ja [jestem] roztropnością i moja jest moc.

15 Dzięki mnie królowie rządzą i władcy stanowią sprawiedliwość.

16 Dzięki mnie panują władcy i dostojnicy, wszyscy sędziowie ziemi.

17 Miłuję tych, którzy mnie miłują, a ci, którzy szukają mnie pilnie, znajdą mnie.

18 Przy mnie [jest] bogactwo i chwała, trwałe bogactwo i sprawiedliwość.

19 Mój owoc [jest] lepszy niż złoto, nawet najczystsze złoto, a moje plony [lepsze] niż wyborne srebro.

20 Prowadzę ścieżką sprawiedliwości, pośród ścieżek sądu;

21 Aby tym, którzy mnie miłują, dać w dziedzictwo majątek wieczny i napełnić ich skarbce.

22 PAN posiadł mnie na początku swej drogi, przed swymi dziełami, przed wszystkimi czasy.

23 Przed wiekami zostałam ustanowiona, od początku; zanim powstała ziemia;

24 Gdy jeszcze nie było głębin, zostałam zrodzona, kiedy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody.

25 Zanim góry zostały założone, nim były pagórki, zostałam zrodzona.

26 Gdy jeszcze nie stworzył ziemi ani pól, ani początku prochu okręgu ziemskiego;

27 Kiedy przygotowywał niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał okrąg nad powierzchnią głębi;

28 Gdy w górze utwierdzał obłoki i umacniał źródła głębin;

29 Gdy wyznaczał morzu jego granice, by wody nie przekraczały jego rozkazu, kiedy ustalał fundamenty ziemi;

30 Byłam wtedy przy nim [jak] wychowanka i byłam [jego] radością każdego dnia, ciesząc się zawsze przed nim;

31 Radując się na okręgu jego ziemi, rozkoszując się synami ludzkimi.

32 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie, bo błogosławieni są ci, którzy strzegą moich dróg.

33 Słuchajcie pouczeń, nabądźcie mądrości i nie odrzucajcie jej.

34 Błogosławiony człowiek, który mnie słucha, czuwając u moich wrót każdego dnia i strzegąc odrzwi moich bram.

35 Bo kto mnie znajduje, znajduje życie i otrzyma łaskę od PANA.

36 Ale kto grzeszy przeciwko mnie, wyrządza krzywdę swojej duszy; wszyscy, którzy mnie nienawidzą, miłują śmierć.