Przysłów 7
1 Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.
Min son, behåll min ord, och göm min bud när dig.
2 Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; [strzeż] mojego prawa jak źrenicy swych oczu.
Behåll min bud, så får du lefva, och min lag såsom din ögnasten.
3 Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.
Bind dem på din finger, skrif dem pådins hjertas taflo.
4 Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;
Säg till vishetena: Du äst min syster, och kalla klokhetena dina fränko;
5 Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, [która] mówi gładkie słowa.
Att du bevarad varder för en främmande qvinno, för ens annars, som slät ord gifver.
6 Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;
Ty i fenstret på mitt hus såg jag ut genom gallret;
7 I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;
Och såg ibland de fåkunniga, och vardt varse ibland barn en galen yngling.
8 Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.
Den gick på gatone utmed ett hörn, och trädde in uppå vägen åt hennes hus;
9 O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.
I skymningene, om aftonen af dagenom, då det natt vardt, och mörkt var;
10 A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;
Och si, der mötte honom en qvinna, i skökoklädnad, listig;
11 Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:
Vildsinnad och ostyrig, så att hennes fötter icke kunde blifva i sitt hus;
12 Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.
Nu är hon ute, nu på gatone, och vaktar vid all hörn.
13 Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:
Hon tog honom fatt, och kysste honom utan skam, och sade till honom:
14 U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.
Jag hafver i dag betalat tackoffer för mig, och mitt löfte.
15 Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.
Derföre är jag utgången till att möta dig, till att söka ditt ansigte bittida, och hafver funnit dig.
16 Obiłam kobiercami swoje łoże, [przystrojone] rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.
Jag hafver skönliga tillpyntat min säng, med brokot täcken utur Egypten;
17 Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.
Jag hafver bestänkt min sängekammar med myrrham, aloes och kanel.
18 Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.
Kom, låt oss bola allt intill morgonen, och låt oss älskog sköta.
19 Bo [mojego] męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.
Ty mannen är icke hemma; han är bortfaren långväga.
20 Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.
Han hafver tagit penningasäcken med sig; han skall först hemkomma till högtidsdagen.
21 Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.
Hon talade för honom med mång ord, och fick honom in med sin släta mun.
22 Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.
Han går straxt in med henne, såsom en oxe till att slagtas ledd varder, och såsom till en fjetter, der man de dårar med näpser;
23 Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że [chodzi] o jego życie.
Tilldess hon med enom pil skjuter honom igenom lefrena, och såsom en fogel skyndar sig till snarona, och vet icke att det gäller honom om lifvet.
24 Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.
Så hörer mig nu, min barn, och märker uppå mins muns tal.
25 Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.
Låt ditt hjerta icke vika in uppå hennes väg, och låt icke förföra dig in uppå hennes stigar.
26 Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.
Ty hon hafver många sargat och fällt, och allehanda mägtige äro dräpne af henne.
