Przysłów 7
1 Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.
Filho meu, guarda as minhas palavras, e esconde dentro de ti os meus mandamentos.
2 Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; [strzeż] mojego prawa jak źrenicy swych oczu.
Guarda os meus mandamentos, e vive; e a minha lei, como as meninas dos teus olhos.
3 Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.
Ata-os aos teus dedos, escreve-os na táboa do teu coração.
4 Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;
Dize à sabedoria, Tu és minha irmã; e à prudência chama parenta.
5 Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, [która] mówi gładkie słowa.
Para te guardarem da mulher alheia, da estrangeira, que lisongeia com as suas palavras.
6 Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;
Porque da janela da minha casa, por minhas grades olhando eu,
7 I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;
Vi entre os símplices, descobri entre os moços, um mancebo falto de juízo,
8 Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.
Que passava pela rua junto à sua esquina, e seguia o caminho da sua casa;
9 O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.
No crepúsculo, à tarde do dia, na tenebrosa noite e na escuridão;
10 A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;
E eis que uma mulher lhe saiu ao encontro, com enfeites de prostituta, e astuta de coração:
11 Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:
Esta era alvoroçadora, e contenciosa; não paravam em sua casa os seus pés;
12 Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.
Agora por fora, depois pelas ruas, e espreitando por todos os cantos:
13 Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:
E pegou dele, e o beijou; esforçou o seu rosto, e disse-lhe:
14 U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.
Sacrifícios pacíficos tenho comigo; hoje paguei os meus votos.
15 Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.
Por isto saí ao encontro a buscar diligentemente a tua face, e te achei.
16 Obiłam kobiercami swoje łoże, [przystrojone] rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.
Já cobri a minha cama com cobertas de tapeçaria, com obras lavradas com linho fino do Egito.
17 Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.
Já perfumei o meu leito com mirra, aloes, e canela.
18 Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.
Vem, saciemo-nos de amores até pela manhã: alegremo-nos com amores.
19 Bo [mojego] męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.
Porque já o marido não está em sua casa: foi fazer uma jornada ao longe:
20 Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.
Um saquitel de dinheiro levou na sua mão: ao dia apontado virá a sua casa.
21 Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.
Seduziu-o com a multidão das suas palavras, com as lisonjas dos seus lábios o persuadiu.
22 Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.
Segue-a logo, como boi que vai ao matadouro, e como o louco ao castigo das prisões;
23 Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że [chodzi] o jego życie.
Até que a flecha lhe atravesse o fígado, como a ave que se apressa para o laço, e não sabe que está armado contra a sua vida.
24 Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.
Agora pois, filhos, dai-me ouvidos, e estai atentos às palavras da minha boca.
25 Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.
Não se desvie para os seus caminhos o teu coração, e não andes perdido nas suas veredas.
26 Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.
Porque a muitos feridos derribou; e são muitíssimos os que por ela foram mortos.
