Przysłów 7
1 Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.
Mein Sohn, bewahre meine Warnungen und halte meine Gebote im Gedächtnis fest!
2 Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; [strzeż] mojego prawa jak źrenicy swych oczu.
Bewahre meine Gebote, so wirst du leben, und hüte meine Lehren wie deinen Augapfel!
3 Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.
Binde sie dir um die Finger, schreibe sie dir auf die Tafel deines Herzens!
4 Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;
Sage zur Weisheit: »Du bist meine Schwester«, und nenne die Einsicht deine vertraute Freundin,
5 Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, [która] mówi gładkie słowa.
damit sie dich von dem Eheweibe eines andern fernhält, von der fremden Frau, die glatte Reden führt.
6 Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;
Denn als ich (einmal) am Fenster meines Hauses durch mein Gitter hinausschaute,
7 I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;
da sah ich unter den Unerfahrenen, bemerkte ich unter den jungen Leuten einen unverständigen Jüngling,
8 Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.
der auf der Straße hin und her ging, in der Nähe ihrer Ecke, und in der Richtung nach ihrem Hause schritt,
9 O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.
in der Dämmerung, am Abend des Tages, tief in der Nacht und in der Finsternis.
10 A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;
Da kam ihm auf einmal eine Frau entgegen im Anzug einer Lustdirne und mit arglistigem Herzen.
11 Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:
Sie ist in leidenschaftlicher Aufregung und wilder Unruhe, ihre Füße halten’s in ihrem Hause nicht aus;
12 Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.
bald ist sie auf der Straße, bald auf den freien Plätzen, und neben jeder Ecke lauert sie.
13 Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:
Nun hascht sie ihn, küßt ihn und sagt zu ihm mit frecher Miene:
14 U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.
»Dankopfer war ich schuldig: heute habe ich meine Gelübde entrichtet;
15 Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.
darum bin ich ausgegangen dir entgegen, um dich aufzusuchen, und habe dich nun gefunden.
16 Obiłam kobiercami swoje łoże, [przystrojone] rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.
Mit Teppichen habe ich mein Lager hergerichtet, mit bunten Decken von ägyptischem Linnen;
17 Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.
ich habe mein Bett mit Myrrhe, Aloe und Zimt besprengt.
18 Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.
Komm, wir wollen uns an der Liebe berauschen, bis zum Morgen in Liebeslust schwelgen!
19 Bo [mojego] męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.
Denn der Mann ist nicht daheim, er ist weithin auf Reisen gegangen;
20 Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.
die Geldtasche hat er mit sich genommen: erst am Vollmondstage kommt er wieder heim.«
21 Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.
Durch ihr eifriges Zureden verführte sie ihn, mit ihrem glatten Geschwätz riß sie ihn fort:
22 Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.
betört folgte er ihr wie ein Stier, der zur Schlachtung geht, und wie ein Hirsch, der ins Netz rennt,
23 Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że [chodzi] o jego życie.
bis ein Pfeil ihm das Herz durchbohrt; wie ein Vogel dem Fanggarn zueilt, ohne zu ahnen, daß es um sein Leben geht.
24 Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.
Nun denn, mein Sohn, so höre auf mich und achte auf die Mahnungen meines Mundes!
25 Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.
Laß dein Herz sich nicht auf ihre Wege locken, verirre dich nicht auf ihre Pfade!
26 Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.
denn viele Erschlagene hat sie zu Boden gestreckt, und zahlreich sind die, welche sie alle gemordet hat.
