Przysłów 7
1 Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.
Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.
2 Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; [strzeż] mojego prawa jak źrenicy swych oczu.
Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.
3 Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.
Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.
4 Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;
Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;
5 Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, [która] mówi gładkie słowa.
Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.
6 Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;
Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;
7 I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;
Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,
8 Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.
Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,
9 O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.
En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.
10 A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;
Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.
11 Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:
Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.
12 Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.
Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.
13 Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:
Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:
14 U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.
Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.
15 Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.
Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.
16 Obiłam kobiercami swoje łoże, [przystrojone] rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.
Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.
17 Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.
Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.
18 Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.
Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.
19 Bo [mojego] męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.
Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;
20 Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.
La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.
21 Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.
Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.
22 Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.
Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;
23 Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że [chodzi] o jego życie.
Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.
24 Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.
25 Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.
Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;
26 Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.
Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.
