< Przysłów 7 >

1 Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.
Synu můj, ostříhej řečí mých, a přikázaní má schovej u sebe.
2 Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; [strzeż] mojego prawa jak źrenicy swych oczu.
Ostříhej přikázaní mých, a živ budeš, a naučení mého jako zřítelnice očí svých.
3 Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.
Přivaž je na prsty své, napiš je na tabuli srdce svého.
4 Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;
Rci moudrosti: Sestra má jsi ty, a rozumnost přítelkyní jmenuj,
5 Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, [która] mówi gładkie słowa.
Aby tě ostříhala od ženy cizí, od postranní, jenž řečmi svými lahodí.
6 Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;
Nebo z okna domu svého okénkem vyhlédaje,
7 I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;
Viděl jsem mezi hloupými, spatřil jsem mezi mládeží mládence bláznivého.
8 Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.
Kterýž šel po ulici vedlé úhlu jejího, a cestou k domu jejímu kráčel,
9 O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.
V soumrak, u večer dne, ve tmách nočních a v mrákotě.
10 A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;
A aj, žena potkala ho v ozdobě nevěstčí a chytrého srdce,
11 Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:
Štěbetná a opovážlivá, v domě jejím nezůstávají nohy její,
12 Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.
Jednak vně, jednak na ulici u každého úhlu úklady činící.
13 Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:
I chopila jej, a políbila ho, a opovrhši stud, řekla jemu:
14 U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.
Oběti pokojné jsou u mne, dnes splnila jsem slib svůj.
15 Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.
Protož vyšla jsem vstříc tobě, abych pilně hledala tváři tvé, i nalezla jsem tě.
16 Obiłam kobiercami swoje łoże, [przystrojone] rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.
Koberci jsem obestřela lůže své, s řezbami a prostěradly Egyptskými,
17 Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.
Vykadila jsem pokojík svůj mirrou a aloe a skořicí.
18 Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.
Poď, opojujme se milostí až do jitra, obveselíme se v milosti.
19 Bo [mojego] męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.
Nebo není muže doma, odšel na cestu dalekou.
20 Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.
Pytlík peněz vzal s sebou, v jistý den vrátí se do domu svého.
21 Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.
I naklonila ho mnohými řečmi svými, a lahodností rtů svých přinutila jej.
22 Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.
Šel za ní hned, jako vůl k zabití chodívá, a jako blázen v pouta, jimiž by trestán byl.
23 Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że [chodzi] o jego życie.
Dokudž nepronikla střela jater jeho, pospíchal jako pták k osídlu, nevěda, že ono bezživotí jeho jest.
24 Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.
Protož nyní, synové, slyšte mne, a pozorujte řečí úst mých.
25 Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.
Neuchyluj se k cestám jejím srdce tvé, aniž se toulej po stezkách jejích.
26 Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.
Nebo mnohé zranivši, porazila, a silní všickni zmordováni jsou od ní.
27 Jej dom [jest] drogą do piekła, która wiedzie do komnat śmierci. (Sheol h7585)
Cesty pekelné dům její, vedoucí do skrýší smrti. (Sheol h7585)

< Przysłów 7 >