< Przysłów 5 >

1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Oğlum, bilgeliğime dikkat et, Akıllıca sözlerime kulak ver.
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
Böylelikle her zaman sağgörülü olur, Dudaklarınla bilgiyi korursun.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Zina eden kadının bal damlar dudaklarından, Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Ama sonu pelinotu kadar acı, İki ağızlı kılıç kadar keskindir.
5 Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
Ayakları ölüme gider, Adımları ölüler diyarına ulaşır. (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
Yaşama giden yolu hiç düşünmez, Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Oğlum, şimdi beni dinle, Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Öyle kadınlardan uzak dur, Yaklaşma evinin kapısına.
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
Yoksa onurunu başkalarına, Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
Varını yoğunu yer bitirir yabancılar, Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, Etin, bedenin tükendiğinde.
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
“Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim, Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?” dersin.
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
“Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim, Beni eğitenlere kulak vermedim.
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
Halkın ve topluluğun arasında Tam bir yıkımın eşiğine gelmişim.”
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Suyu kendi sarnıcından, Kendi kuyunun kaynağından iç.
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Pınarların sokakları, Akarsuların meydanları mı sulamalı?
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Yalnız senin olsun onlar, Paylaşma yabancılarla.
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Çeşmen bereketli olsun Ve gençken evlendiğin karınla mutlu ol.
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, Hep seni doyursun memeleri. Aşkıyla sürekli coş.
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın, Neden başka birinin karısını koynuna alasın?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
RAB insanın tuttuğu yolu gözler, Attığı her adımı denetler.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek, Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak, Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.

< Przysłów 5 >