Przysłów 5
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Hijo mío, presta atención a mi sabiduría; deja que tu oído se vuelva a mi enseñanza:
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
para que seas gobernado por un propósito sabio, y tus labios mantengan el conocimiento.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Porque la miel está cayendo de los labios de la mujer extraña, y su voz es más suave que el aceite;
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Pero su fin es amargo como el ajenjo, y afilado como una espada de dos filos;
Sus pies descienden a la muerte, y sus pasos al inframundo; (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
Ella nunca mantiene su mente en el camino de la vida; sus caminos son inciertos, ella no tiene conocimiento.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Escúchenme, hijos míos, y no guarden mis palabras de ustedes.
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Vete lejos de ella, no te acerques a la puerta de su casa;
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
Por temor a dar tu honor a los demás, y tu riqueza a los hombres extraños:
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
Y los hombres extraños se llene con tus riquezas, y el fruto de tu trabajo ir a la casa de los demás;
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
Y estarás lleno de dolor al final de tu vida, cuando tu carne y tu cuerpo se envejezca;
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
Y dirás: ¿Cómo fue la enseñanza odiada por mí, y mi corazón no valoró el entrenamiento?
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
¡No presté atención a la voz de mis maestros, mi oído no se dirigió a los que me guiaban!
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
Estaba en casi todas las maldades en compañía de la gente.
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Deja que el agua de tu cisterna y no la de los demás sea tu bebida y agua fluyendo de tu propia fuente.
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Que no fluyan tus manantiales en las calles, ni tus corrientes de agua en los lugares abiertos.
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Déjales que sean solo para ti, no para otros hombres contigo.
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Deja que la bendición sea en tu fuente; ten gozo en la esposa de tus primeros años.
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
Como cierva amorosa y cierva amable, que sus pechos te den siempre deleite; deja que tu pasión sea movida en todo momento por su amor.
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
¿Por qué te permites, hijo mío, salir del camino con una mujer extraña, y tomar otra mujer en tus brazos?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Porque los caminos del hombre están delante de los ojos del Señor, y él pone todas sus caminos en la balanza.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
El malvado será tomado en la red de sus crímenes, y encarcelado en las cuerdas de su pecado.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
El llegará a su fin por necesidad de enseñanza; él es tan tonto que irá vagando por el camino erróneo.
