Przysłów 5
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Hijo mío, está atento a mi sabiduría, y a mi inteligencia inclina tu oído;
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
para que guardes consejo, y tus labios conserven la ciencia.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Porque los labios de la mujer extraña destilan miel, y su paladar es más blando que el aceite;
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
mas su fin es amargo como el ajenjo, agudo como cuchillo de dos filos.
Sus pies descienden a la muerte; sus pasos sustentan el sepulcro; (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
si no pesares el camino de vida, sus caminos son inestables; no los conocerás.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Ahora pues, hijos, oídme, y no os apartéis de las razones de mi boca.
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Aleja de ella tu camino, y no te acerques a la puerta de su casa;
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
para que no des a los extraños tu honor, y tus años al cruel;
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
para que no se harten los extraños de tu fuerza, y tus trabajos estén en casa del extraño;
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
y gimas en tus postrimerías, cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
y digas: ¡Cómo aborrecí el castigo, y mi corazón menospreció la reprensión;
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
y no oí la voz de los que me castigaban; y a los que me enseñaban no incliné mi oído!
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
Casi en todo mal he estado, en medio de la sociedad y de la congregación.
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Bebe el agua de tu propia cisterna, y las corrientes de tu propio pozo.
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Rebosan por de fuera tus fuentes, en las plazas los ríos de tus aguas.
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Sean para ti solo, y no para los extraños contigo.
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Será bendito tu manantial; y alégrate de la mujer de tu juventud.
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
Como cierva de amores y graciosa gacela, sus pechos te satisfagan en todo tiempo; y en su amor andarás ciego de continuo, sin fijar tus ojos en nadie más.
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, y abrazarás el seno de la extraña?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Pues que los caminos del hombre están ante los ojos del SEÑOR, ¡y él pesa todas sus veredas!
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Sus propias iniquidades prenderán al impío, y con las cuerdas de su pecado será detenido.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
El morirá por no haberse sometido al castigo; y por la grandeza de su locura, errará.
