Przysłów 5
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Hijo mío está atento a mi sabiduría, y a mi inteligencia inclina tu oído:
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
Para que guardes mis consejos; y tus labios conserven la ciencia.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Porque los labios de la mujer extraña destilan panal de miel; y su paladar es más suave que el aceite:
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Mas su fin es amargo como el ajenjo; agudo como espada de dos filos.
Sus pies descienden a la muerte: sus pasos sustentan el sepulcro. (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
Si no pesares el camino de vida, sus caminos son instables: no los conocerás.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Ahora pues, hijos, oídme, y no os apartéis de las razones de mi boca.
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Aleja de ella tu camino; y no te acerques a la puerta de su casa.
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
Porque no des a los extraños tu honor; y tus años a cruel.
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
Porque no se harten los extraños de tu fuerza; y tus trabajos estén en casa del extraño:
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
Y gimas en tus postrimerías, cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
Y digas: ¿Cómo aborrecí el castigo; y mi corazón menospreció la reprensión,
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
Y no oí la voz de los que me castigaban; y a los que me enseñaban no incliné mi oído?
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
Poco se faltó para que no cayese en todo mal, en medio de la compañía y de la congregación.
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Bebe el agua de tu cisterna, y las corrientes de tu pozo.
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Derrámense por de fuera tus fuentes: en las plazas los ríos de tus aguas.
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Sean para ti solo, y no para los extraños contigo.
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Será bendito tu manadero; y alégrate de la mujer de tu mocedad.
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
Cierva amada, y graciosa cabra; sus pechos te hartarán en todo tiempo; y de su amor andarás ciego de continuo.
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
¿Y por qué andarás ciego, hijo mío, con la ajena, y abrazarás el seno de la extraña?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Pues que los caminos del hombre están delante de los ojos de Jehová, y él pesa todas sus veredas.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Sus iniquidades prenderán al impío; y con las cuerdas de su pecado será detenido.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Él morirá sin castigo; y por la multitud de su locura errará.
