Przysłów 5
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Hijo mío, presta atención a mi sabiduría, inclina tu oído a mi enseñanza,
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
para que guardes los consejos y tus labios conserven la instrucción.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Pues los labios de la mujer extraña destilan miel, y su paladar es más suave que el aceite;
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
pero su fin es amargo como el ajenjo, cortante como espada de dos filos.
Sus pies se encaminan hacia la muerte, sus pasos llevan al scheol. (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
No anda por la senda de la vida, va errando por caminos sin saber adónde.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Pues bien, escuchadme, hijos, y no os apartéis de las palabras de mi boca;
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
desvía de ella tu camino, y no te acerques a la puerta de su casa.
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
No sacrifiques tu honor a gente extraña ni tus años a un tirano,
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
no sea que extraños se harten de tus bienes, y tus fatigas beneficien a casas ajenas,
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
y al fin tengas que gemir, después de consumir tu carne,
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
y hayas de exclamar: “¡Cómo he podido aborrecer la instrucción, y rehusar en mi corazón la corrección!
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
Desoí la voz de los que me adoctrinaban y no quise oír a mis maestros.
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
Casi he llegado al colmo de los males, en medio del pueblo y de la asamblea.”
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Bebe el agua de tu aljibe y los raudales que manan de tu pozo.
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
¿Por qué derramar fuera tus fuentes, por las plazas las corrientes de tu agua?
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
¡Sean para ti solo, y no para los extraños a tu lado!
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
¡Sea tu fuente bendita, y alégrate con la esposa de tu mocedad!
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
¡Sea ella la gacela de tu amor, una cierva graciosa, embriáguenle sus pechos perpetuamente, y su amor te encante en todo tiempo!
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
¿Por qué, hijo mío, dejarte embaucar por la mujer extraña y abrazar el seno de la ajena?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Pues ante Yahvé están los caminos del hombre. Él mira todos sus pasos.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
El hombre malo será presa de sus propias iniquidades, y quedará enredado en los lazos de su pecado.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Perecerá por falta de disciplina, y andará perdido a causa de su gran necedad.
