Przysłów 5
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Filho meu, atende à minha sabedoria: à minha inteligência inclina o teu ouvido;
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
Para que conserves os meus avisos e os teus beiços guardem o conhecimento.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Porque os lábios da estranha destilam favos de mel, e o seu paladar é mais macio do que o azeite.
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Porém o seu fim é amargoso como o absinto, agudo como a espada de dois fios.
Os seus pés descem à morte: os seus passos pegam no inferno. (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
Para que não ponderes a vereda da vida, são as suas carreiras variáveis, e não saberás delas.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Agora, pois, filhos, dai-me ouvidos, e não vos desvieis das palavras da minha boca.
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Alonga dela o teu caminho, e não chegues à porta da sua casa;
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
Para que não dês a outros a tua honra, nem os teus anos a cruéis.
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
Para que não se fartem os estranhos do teu poder, e todos os teus afadigados trabalhos não entrem na casa do estrangeiro,
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
E gemas no teu fim, consumindo-se a tua carne e o teu corpo.
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
E digas: Como aborreci a correção! e desprezou o meu coração a repreensão!
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
E não escutei a voz dos meus ensinadores, nem a meus mestres inclinei o meu ouvido!
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
Quase que em todo o mal me achei no meio da congregação e do ajuntamento.
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Bebe água da tua cisterna, e das correntes do teu poço.
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Derramem-se por de fora as tuas fontes, e pelas ruas os ribeiros de águas.
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Sejam para ti só, e não para os estranhos contigo.
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Seja bendito o teu manancial, e alegra-te da mulher da tua mocidade.
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
Como serva amorosa, e gazela graciosa, os seus peitos te saciarão em todo o tempo: e pelo seu amor sejas atraído perpetuamente.
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
E porque, filho meu, andarias atraído pela estranha, e abraçarias o seio da estrangeira?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Porque os caminhos do homem estão perante os olhos do Senhor, e ele pesa todas as suas carreiras.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Quanto ao ímpio, as suas iniquidades o prenderão, e com as cordas do seu pecado será detido.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Ele morrerá, porque sem correção andou, e pelo excesso da sua loucura andará errado.
