Przysłów 5
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Min sønn! Akt på min visdom, bøi ditt øre til min forstand,
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
så du kan gjemme kloke råd og dine leber bevare kunnskap!
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
For en fremmed kvinnes leber drypper av honning, og glattere enn olje er hennes tunge;
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
men til sist er hun besk som malurt, hvass som et tveegget sverd.
Hennes føtter går nedover til døden; hennes skritt fører like til dødsriket. (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
På livets sti vil hun ikke vandre; hennes veier går hit og dit, uten at hun vet det.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Så hør nu på mig, mine barn, og vik ikke fra min munns ord!
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
La din vei være langt fra henne, og kom ikke nær til døren på hennes hus,
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
forat du ikke skal gi andre din pryd og en grusom herre dine år,
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
forat ikke fremmede skal mettes av din eiendom, og frukten av din møie komme i en annen manns hus,
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
så du må stønne i din siste stund, når din kropp og ditt kjøtt tæres bort,
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
Og du må si: Hvorledes har jeg kunnet hate tukt, og hvorledes har mitt hjerte kunnet forakte tilrettevisning,
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
så jeg ikke hørte på dem som lærte mig, og ikke bøide mitt øre til dem som veiledet mig!
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
Nær var jeg kommet i den største ulykke midt i forsamlingen og menigheten.
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Drikk av din egen brønn, drikk rinnende vann av din egen kilde!
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Skulde vel dine kilder strømme ut på gaten, dine bekker på torvene?
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
La dem være for dig alene og ikke for fremmede sammen med dig!
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Din kilde være velsignet, gled dig i din ungdoms hustru!
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
Den elskelige hind og den yndefulle stengjet! Hennes barm kvege dig til enhver tid, av hennes kjærlighet være du alltid drukken!
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
Hvorfor, min sønn, skulde du da være drukken av attrå efter en annen manns hustru og favne en fremmed kvinnes barm?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
For en manns veier ligger åpne for Herrens øine, og Herren jevner alle hans stier.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Den ugudelige fanges i sine egne misgjerninger, og han holdes fast i sin egen synds snarer.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Han må dø, fordi han ikke lot sig tukte, og for sin store dårskaps skyld tumler han og faller.
