Przysłów 5
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Figliuol mio, attendi alla mia sapienza, Inchina il tuo orecchio al mio intendimento;
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
Acciocchè tu osservi gli avvedimenti, E che le tue labbra conservino la scienza.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Perciocchè le labbra della [donna] straniera stillano favi di miele. E il suo palato [è] più dolce che olio;
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Ma il fine di essa [è] amaro come assenzio, Acuto come una spada a due tagli.
I suoi piedi scendono alla morte; I suoi passi fanno capo all'inferno. (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
I suoi sentieri sono vaganti, senza che essa sappia ove va, Perchè non considera attentamente la via della vita.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Ora dunque, figliuoli, ascoltatemi, E non vi dipartite da' detti della mia bocca.
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Allontana la tua via da essa, E non accostarti all'uscio della sua casa;
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
Che talora tu non dia il tuo onore agli stranieri, E gli anni tuoi al crudele;
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
Che talora i forestieri non si sazino delle tue facoltà; E che le tue fatiche [non vadano] nella casa dello strano;
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
[E che tu non] gema alla fine, Quando la tua carne ed il tuo corpo saranno consumati;
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
E non dica: Come ebbi io in odio l'ammaestramento? E come rigettò il mio cuore la correzione?
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
E [come] non ascoltai la voce di quelli che mi ammaestravano, E non inchinai il mio orecchio a quelli che m'insegnavano?
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
Quasi che sono stato in ogni male, In mezzo della raunanza e della congregazione.
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Bevi delle acque della tua cisterna, E de' ruscelli di mezzo della tua fonte.
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Spandansi le tue fonti fuori, Ed i ruscelli delle [tue] acque per le piazze.
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Sieno [quelle acque] a te solo, E a niuno strano teco.
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Sia la tua fonte benedetta; E rallegrati della moglie della tua giovanezza.
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
[Siati ella] una cerva amorosa, ed una cavriuola graziosa; Inebbrinti le sue mammelle in ogni tempo; Sii del continuo invaghito del suo amore.
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
E perchè, figliuol mio, t'invaghiresti della straniera, Ed abbracceresti il seno della forestiera?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Conciossiachè le vie dell'uomo [sieno] davanti agli occhi del Signore, E ch'egli consideri tutti i suoi sentieri.
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Le iniquità dell'empio lo prenderanno, Ed egli sarà ritenuto con le funi del suo peccato.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Egli morrà per mancamento di correzione; E andrà errando per la molta sua pazzia.
