Przysłów 5
1 Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
Mein Sohn, merke auf meine Weisheit und neige dein Ohr meiner Belehrung zu;
2 Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
daß du Vorsicht übest und deine Lippen Erkenntnis bewahren.
3 Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
Denn von Honig triefen die Lippen der Fremden, und glätter als Öl ist ihr Gaumen;
4 Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
aber zuletzt ist sie bitter wie Wermut, scharf wie ein zweischneidig Schwert;
ihre Füße laufen zum Tod, ihre Schritte streben dem Totenreich zu; (Sheol h7585)
6 Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
den Pfad des Lebens erwägt sie nicht einmal; sie geht eine unsichere Bahn, die sie selbst nicht kennt.
7 Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
Und nun, ihr Söhne, höret mir zu und weichet nicht von den Reden meines Mundes!
8 Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
Bleibe fern von dem Weg, der zu ihr führt, und nähere dich nicht der Tür ihres Hauses!
9 Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
Daß du nicht Fremden deine Ehre opferst und deine Jahre dem Grausamen;
10 Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
daß sich nicht Fremde von deinem Vermögen sättigen und du dich nicht abmühen müssest für eines andern Haus,
11 I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
also daß, wenn dir dann Leib und Fleisch hinschwindet, du zuletzt seufzen und sagen müssest:
12 I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
Warum habe ich doch die Zucht gehaßt, warum hat mein Herz die Zurechtweisung verachtet?
13 Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
Ich habe nicht gehört auf die Stimme meiner Lehrer und meinen Lehrmeistern kein Gehör geschenkt!
14 O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
Fast wäre ich gänzlich ins Unglück geraten, inmitten der Versammlung und der Gemeinde!
15 Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
Trinke Wasser aus deinem Born und Ströme aus deinem Brunnen!
16 Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
Sollen deine Quellen sich auf die Straße ergießen, deine Wasserbäche auf die Plätze?
17 Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
Sie sollen dir allein gehören und keinem Fremden neben dir!
18 Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
Dein Born sei gesegnet, und freue dich des Weibes deiner Jugend!
19 [Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
Die liebliche Hindin, die anmutige Gemse, möge dich ihr Busen allezeit ergötzen, mögest du dich an ihrer Liebe stets berauschen!
20 Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
Warum aber, mein Sohn, wolltest du dich an einer andern vergehen und den Busen einer Fremden umarmen?
21 Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
Denn eines jeglichen Wege liegen klar vor den Augen des HERRN, und er achtet auf alle seine Pfade!
22 Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
Den Gottlosen nehmen seine eigenen Missetaten gefangen, und von den Stricken seiner Sünde wird er festgehalten.
23 Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
Er stirbt an Zuchtlosigkeit, und infolge seiner großen Torheit taumelt er dahin.
